Εκτός Θέματος: 2007

17/12/07

(Σχεδόν) Χριστούγεννα!

Και για να μην φαίνομαι ως μόνο παραπονιάρης με την πρόσφατη εγγραφή μου, ώρα και για μερικές ωραίες εικόνες των Χριστουγέννων...

ΥΓ. Χρόνια πολλά στους έχοντες γενέθλια που τυγχάνει να το διαβάσουν αυτό.

11/12/07

Μερικά κλισέ των Χριστουγγένων που με εκνευρίζουν...

1) Ω! Τι ωραίος κόσμος!
α. H γενική ομαδική μαλάκυνση των άγιων μερών/νυχτών όπου τίποτα κακό δεν (πρέπει να) συμβαίνει και αν τύχει και γίνει κάτι αναρωτιούνται όλοι "μα, πως είναι δυνατόν;".
β. Συμπληρωματικά μας πιάνει όλους το φιλότιμο και θυμόμαστε πως τα Χριστούγεννα ψοφάνε τα παιδάκια στην [εμπόλεμη χώρα ή χώρα τρίτου κόσμου της επιλογής σας] και αρχίζουμε όλοι ομαδικά τους τηλε-μαραθώνιους για να δείξουμε πόσο καλοί άνθρωποι είμαστε. Τον υπόλοιπο χρόνο χεστήκαμε για τα σκασμένα. Ας φάνε χόρτο...

2) Συγγενείς. Ξεχασμένοι μήνες ολόκληρους, αντιπαθητικοί, περίεργοι, ενοχλητικοί. Όλους αυτούς θα πρέπει να τους θυμηθούμε, τα τους επισκεφτούμε (συνήθως έναντι αμοιβής μια και είναι Χριστούγεννα) και να φέρουμε και μισό κιλό μελομακάρονα ή κουραμπιέδες (ανάλογα φυσικά με το όφελος που έχουμε γιατί τα μελομακάρονα είναι ακριβότερα).

3) Χιόνι. Ενώ υπό άλλες συνθήκες προκαλεί χάος, δεν έχουμε όρεξη να το καθαρίσουμε και κυκλοφορούμε με αυτοκίνητα ιγκλού και χρειαζόμαστε σκι για να πάμε στην πόλη. Τα Χριστούγεννα πάντα ευχόμαστε να χιονίσει. Μπρρρ...!

4) Κάλαντα. Στον ύπνο τους μας είδαν τα σκασμένα. Για να πάνε σχολείο ποτέ δεν ξυπνάνε τόσο νωρίς! Αλήθεια, πόσο πάει το τραγούδι σήμερα; Να τραγουδούσαν τουλάχιστον και ωραία...Μικρό παιδί με το κασκόλ 2 Points, Le petite garçon avec cache-col, deux points.

5) Η χαρά του Κινέζου. Γιατί αλήθεια ξοδεύουμε κάθε Χριστούγεννα τόσα λεφτά για μπιχλιμπίδια φτιαγμένα στην Κίνα από τα χεράκια μικρών παιδιών τα οποία το υπόλοιπο μέρος του χρόνου απλώς πιάνουν χώρο;

6) Το θαύμα των Χριστουγέννων. Αναγουλιάζω... Κάθε χρόνο, ακόμη δεν το βρήκαν; Είστε σίγουροι πως στην τηλεόραση δεν έχουν κάθε χρόνο σε επανάληψη τα ίδια ρεπορτάζ; Αυτήν την γριά με τα κέρατα ταράνδου σαν να την έχω ξαναδεί...

7) Ω! Έλατο! Είναι άραγε φαλλικό σύμβολο υποσυνείδητα; Η μόδα τι χρώμα ορίζει φέτος; Τουλάχιστον μερικά άτομα έχουν και πρωτότυπες ιδέες, όπως σε ένα μαγαζί που είχα δει τα έλατα κρεμασμένα ανάποδα στο ταβάνι!

8) Άι Βασίλης. Καλά έχει που έχει να πάει σε τόσες χώρες ο καημένος μπάρμπας. Σε εμάς γιατί έρχεται δύο φορές; Και τα Χριστούγεννα και την Πρωτοχρονιά; Αποφασίστε! (Πληροφοριακά, Στην Ελλάδα κανονικά κάνουμε τα δώρα την πρωτοχρονιά, δεν τα φέρνει κανένας παχουλός γενειοφόρος τύπος και δεν έχει να κάνει με την Χριστιανική φύση των Χριστουγέννων, οπότε μην βιαστείτε να δωρίσετε...)

9) Πρωτοχρονιά. Γιατί πάντα λέμε θα τα "πούμε του χρόνου" ενώ στην ουσία πρόκειται για μέρες ή ακόμη χειρότερα μόνο ώρες μέχρι να ξανά βρεθούμε; Εντάξει δεν λέω, θεωρητικά δεν είναι λάθος αλλά και πάλι, ας πούμε και μια φορά πριν την Πρωτοχρονιά "θα τα πούμε σε 2 ώρες" έτσι για αλλαγή...

10) Βασιλόπιτα. Πως γίνεται όλοι να μην έχουν τύχει το φλουρί ποτέ και να παραπονιούνται για αυτό; Το πρωτόκολλο πόσα κομμάτια λέει πρέπει να κόψουμε ακριβώς;

11) Κάλαντα - Δις. Κάτι σαν ο ταχυδρόμος χτυπάει δύο φορές;

Ποια είναι τα δικά σας κλισέ;

10/12/07

Ξεχασμένη Φωτογραφία

Ενώ σκόπευα να βάλω μια Χριστουγεννιάτικη ανακάλυψα αυτήν. Πρέπει να είναι περίπου πριν από δύο μήνες. Μάλλον στην επιστροφή από την Γαλλία. Και αφού η Χριστουγεννιάτικη φωτογραφία είναι τελικά σκοτεινή και θολή...

23/11/07

俺の歌を聞け！！！

突撃ラブハート

Let's Go つきぬけようぜ
夢で見たい夜明けへまだまだと遠いけど
Maybe どーにかなるのさ
愛があればいつだって

俺の歌を聞けば
かんたなことさ
二つのハートをクロスさせるなんて

夜空をかける Love Heart
もえる思いをのせて
悲しみと憎しみをうちとしてゆけ
お前のむねにも Love Heart
まっすぐ受け止めて Destiny
何億光年の彼方へも
突撃 Love Heart

Let's Dance 星たちも歌う
一瞬だって長く出来る
つばさをふったら Rock with me
Baby 何とかするから
その手を離さないで

俺の歌を聞いて
Powerを出せよ
最後まで諦めちゃいけないぜ

明日をかける Love Heart
真っ赤なきせきをえがき
ときめきと微笑みをばらまいてゆけ
すべての心に Love Heart
火花がちりそうな Telepathy
あふれる思いはりゅうせんけい
突撃 Love Heart

夜空をかける Love Heart
もえる思いをのせて
悲しみと憎しみをうちとしてゆけ
お前のむねにも Love Heart
まっすぐ受け止めて Destiny
何億光年の彼方へも
突撃 Love Heart

明日をかける Love Heart
真っ赤なきせきをえがき
ときめきと微笑みをばらまいてゆけ
すべての心に Love Heart
火花がちりそうな Telepathy
あふれる思いはりゅうせんけい
突撃 Love Heart

Ό,τι απέμεινε μετά το τέλος του Macross7! Εις αναμονή του Macross Frontier τώρα...

Και για όσους προτιμούν περισσότερο μπαλάντες εδώ είναι η ακουστική έκδοση του τραγουδιού:

18/11/07

The Legend of Zelda - Phantom Hourglass

Έχοντας το τελειώσει σχεδόν πλήρως ήρθε η ώρα να γράψω και εγώ την άποψη μου για αυτό το παιχνίδι.

Πρώτα από όλα για όλους τους υποστηρικτές τις σειράς δεν υπάρχει δικαιολογία για να μην το παίξουν. Κατά την γνώμη μου είναι το καλύτερο Zelda που έχει βγει τα τελευταία χρόνια. Προσφέροντας και την Zelda αίσθηση αλλά και πρωτοτυπία ταυτόχρονα, κάτι που φαίνεται να έλειπε στο πρόσφατο Twilight Princess. Αλλά και για όσους δεν έχουν ξανά παίξει Zelda είναι ίσως το καλύτερο παιχνίδι για να αρχίσουν, μια και προσφέρει εύκολο χειρισμό που δεν θα απαιτεί πολύ χρόνο και αφοσίωση για να τον μάθει κάποιος, έξυπνους γρίφους και καλό χιούμορ για να κρατάει τον ενδιαφέρον ψηλά. Επίσης δεν χρειάζεται να ξέρει κάποιος απαραίτητα την ιστορία των προηγουμένων Zelda παιχνιδιών. Μπορεί μεν να είναι συνέχεια του Wind Waker, αλλά εκτός την εισαγωγή του παιχνιδιού που αναφέρει σε περίληψη την ιστορία του Wind Waker, το υπόλοιπο μέρος του παιχνιδιού αποτελεί μια "καινούργια ιστορία".

Ο χειρισμός αποκλειστικά με την οθόνη αφής ίσως να παραξενεύει αρχικά αλλά μετά από λίγη ώρα γίνεται τόσο φυσικός που σε κάνει να σκέφτεσαι πως όλα τα Zelda θα έπρεπε να ήταν έτσι. Μοναδικό μειονέκτημα βρίσκω πως μπορείς να χρησιμοποιείς με αυτόν τον τρόπο χειρισμού μόνο ένα ειδικό αντικείμενο κάθε φορά, χωρίς να έχεις την δυνατότητα "συντομεύσεων" σε διάφορα κουμπιά όπως υπήρχαν στα προηγούμενα Zelda.

Από πλευράς γραφικών, αν και σε μερικά σημεία φαίνονται αδυναμίες και σε σύγκριση με άλλα 3D παιχνίδια του DS, θα μπορούσαν να ήταν καλύτερα. Παρόλα αυτά καταφέρνουν να μεταφέρουν την ζωντάνια και τον χαρακτήρα του Wind Waker στο συγκριτικά αρκετά υποδεέστερο σύστημα του DS. Ιδιαίτερα οι εκφράσεις του προσώπου και του σώματος των χαρακτήρων είναι αξιοθαύμαστες. Στην μουσική επίσης δεν υπάρχει κανένα παράπονο και όλα είναι περισσότερο από ικανοποιητικό επίπεδο.

Σεναριακά το παιχνίδι είναι κάπως ρηχό θα έλεγα (παρά τον Ωκεανό...!). Υπάρχει η βασική ιστορία που χωρίς να είναι ιδιαίτερα βαρετή δεν μπορεί να πει κανείς πως έχει αυτόν τον επικό χαρακτήρα και την δημιουργία τέτοιων συναισθημάτων των προηγούμενων Zelda. Κάποιοι ίσως το δικαιολογήσουν αυτό λόγω του φορητού συστήματος πάνω στο οποίο αναπτύχθηκε το παιχνίδι. Παρόλα αυτά μπορώ να αντιπαραθέσω το Link's Awakening το οποίο τα κατάφερε υπερβολικά παραδειγματικά καλά στο να συγκινήσει τον παίκτη παίζοντας το και να προσφέρει μια εμπειρία ισάξια ενός παιχνιδιού σε κονσόλα.

Από διάρκεια η κεντρική ιστορία είναι σχετικά εύκολη και τελειώνει γρήγορα. Παρόλα αυτά ο κόσμος ή μάλλον ο ωκεανός στο παιχνίδι είναι αρκετά μεγάλος και προσφέρει πολλά επιπλέον πράγματα όπως νησιά που δεν υπάρχουν στον χάρτη, θησαυροί στον πάτο της θάλασσας, το γνωστό παιχνίδι με τις ανταλλαγές που ξεκίνησε στο Link's Awakening, μίνι παιχνίδια, διάφορα sub quests, ψάρεμα και τα Spirit Gems (μου λείπουν ακόμη 2 από τα Wisdom και Courage!!! :S) τα οποία ανεβάσουν αρκετά τον χρόνο που θα ενασχοληθεί κάποιος με το παιχνίδι αν θέλει να το τελειώσει πλήρως. Φυσικά υπάρχει και το online battle mode που είναι τόσο απλό αλλά εθιστικό που θα κρατήσει τους ενδιαφερόμενους αρκετά περισσότερο μετά το τέλος του παιχνιδιού. Ιδιαίτερα αν θέλουν να συμπληρώσουν και την λίστα με όλα τα "Big Plays"

Συνολικά θεωρώ το συγκεκριμένο παιχνίδι ως την καλύτερη κυκλοφορία της χρονιάς για το DS. Όποιος το έχει μπορεί να επικοινωνήσει μαζί μου για να παίξουμε online ή και να ανταλλάξουμε αντικείμενα.

28/10/07

Εντελώς εκτός Θέματος

Τυχαίες συναντήσεις με παλιούς γνωστούς στον δρόμο:
Γιατί είναι τόσο αλλόκοτες;

Περπατάς ανέμελα στο δάσος εεε στον δρόμο! Και ξαφνικά ανάμεσα στους ατελείωτους αγνώστους βλέπεις έναν γνωστό. Ακολουθεί η τυπική σκηνή που τα βλέμματα διασταυρώνονται, τα μάτια γουρλώνουν για λίγο και σταματάς και χαιρετάς. Όλα καλά ως εκεί αλλά μετά τα τυπικά "Τι κάνεις; / Καλά" Χ2 έρχονται τα δύσκολα. Τι ακριβώς είναι το σωστό να πεις όταν βλέπεις κάποιον που έχεις να μιλήσεις χρόνια, περισσότερο όταν οι ίδιοι ήταν που έκοψαν την επαφή; Το παίζεις ανέμελος και καλά; Το παίζεις μέσα στο ενδιαφέρον και καλά και προτείνεις έναν καφέ στα γρήγορα; Στην τελική κάθεστε και κοιτιέστε και στο τέλος κάποιος θα πει πρώτος πως πρέπει να πηγαίνει. Να πεις πως χάρηκες ακριβώς δεν μπορείς, να πεις πως σε άφησε αδιάφορο ούτε.
Ίσως τελικά έπρεπε να προτείνεις τον καφέ...
...αν και δύο μέρες αργότερα μάλλον σκέφτομαι πως δεν άξιζε...

Αφιερωμένο σε αυτούς από τα παλιά που χάθηκαν

25/10/07

Final Fantasy II

Μετά από περίπου 4 μήνες το Final Fantasy II έχει φτάσει σχεδόν στο τέλος. Η κεντρική ιστορία τουλάχιστον, για την ακρίβεια. Μετά από πολλές μάχες αρκετές αυτοθυσίες (το ρεκόρ του FFIV πάντως δεν νομίζω να το περνάει...), ανατροπές και κακομαθημένους τύπους που δεν καταλαβαίνουν πως έχασαν και επιστρέφουν μέχρι και από την κόλαση για να εκδικηθούν, έφτασε το παιχνίδι σε αίσιο τέλος. Ο κακός Αυτοκράτορας της ιστορίας που άνοιξε τις πύλες της κολάσεως και άφηνε τέρατα να ανεβαίνουν στην γή με την σέσουλα, νικήθηκε δις και για την καλή πλέον. Τώρα το μόνο που απομένει να ολοκληρωθεί είναι η ιστορία των χαρακτήρων που αυτοθυσιάστηκαν (γιατί στον κόσμο του FFII ούτε στον άλλο κόσμο δεν μπορεί κάποιος να βρει ησυχία...). Στις επόμενες μέρες θα είναι πιθανόν τελειωμένο και αυτό το κομμάτι του παιχνιδιού και πλέον ο επόμενος σταθμός είναι το Final Fantasy 3 στο DS!!

11/10/07

Je suis la vache qui rit

Γιατί το γέλιο είναι υγεία...

Πράσινο φως για ακόμη μια σειρά φωτογραφιών!

Διαφήμιση της Air France με manga

Muhlhouse

Γευστικότατο

Bienvenu à Strasbourg

Η σκεπαστή γέφυρα του Στρασβούργου, λίγο πριν το Petite France

Ο καθεδρικός ναός του Στρασβούργου

Μια (κουλτουριάρικη;) καμηλοπάρδαλη μπροστά από τα γραφεία ενός κουλτουριάρικου τηλεοπτικού καναλιού

Η Ευρωβουλή του Στρασβούργου

Νους υγιής εν σώματι υγιή

Και η θέα ήταν ωραία

Είμαι ψηλάααααα!

Μια αρχή είναι και αυτή στην κατάκτιση του κόσμου! ;)

8/10/07

Σερφάρισμα στο ποτάμι

Αν και κανονικά έπρεπε να γράψω κάτι με ύφος γαλλικό σήμερα, δυστυχώς το αναβάλω ας πούμε λόγω ασθενείας και βάζω μια φρέσκια φρέσκια φωτογραφία. Νομίζατε πως για να κάνει κάποιος σερφ θα πρέπει να ταξιδέψει μισό ημισφαίριο για να πάει στην Χαβάι; Σας γελάσανε. Πλέον γίνεται και στα ποτάμια μέσα στις πόλεις. Η απόδειξη ακολουθεί ;)

7/10/07

Νürnberg

Με αφορμή το θέμα της προηγούμενης εγγραφής βρέθηκα ακόμη μια φορά στην πόλη της Νυρεμβέργης ή Nürnberg όπως είναι στα Γερμανικά... Η απογευματινή περιπλάνηση στην πόλη ήταν σίγουρα πιο ήρεμη και χαλαρή από τις φωνές των παιδιών πριν. Δυστυχώς τώρα που το σκέφτομαι δεν έβγαλα φωτογραφία από ένα ιδιαίτερα ενδιαφέρον συντριβάνι με θεματολογία βγαλμένη από την ζωή... Την επόμενη φορά όμως! ;)

Ένα συντριβάνι (ναι είναι συντριβάνι!) λατέρνα θα το έλεγε κανείς...

Όπου, στα κάγκελα γύρω του υπάρχει ένας χαλκάς ο οποίος φέρνει τύχη αν τον τρίψεις (τζίνι δεν βγαίνει πάντως)

Στον δρόμο των ανθρωπίνων δικαιωμάτων υπάρχουν κολόνες που η κάθε μία έχει και μια παράγραφο των ανθρωπίνων δικαιωμάτων. Αυτή είναι η Ελληνική

Και σε πρώτη αποκλειστική μετάδοση, ο χαμένος αδερφός του Λευκού Πύργου της Θεσσαλονίκης.... Ο λευκός πύργος της Νυρεμβέργης! Λέτε να υπάρχουν και σε άλλες πόλεις;

Στο επόμενο επεισόδιο:
Je suis la vache qui rit

6/10/07

Pokemon Day 2007

ή "Βοήθεια, βγάλτε με από εδώ μέσα!"

Αν και η μόδα έχει περάσει αρκετά από τότε που άρχισε. Και το pokemon φαινόμενο έχει εξασθενήσει ακόμη και σήμερα καταφέρνει αυτό το όνομα να συγκεντρώνει που και που μάζες ανθρώπων, κυρίως σχετικά μικρής ηλικίας... Κάτι που για εμάς τους παλιότερους είναι ό,τι πρέπει για να νιώσουμε σαν ξεμωραμένοι παλιμπαιδιστές γέροι που ακόμη να "στρώσουν"... Κάθε χρόνο τα τελευταία χρόνια διοργανώνει η ΝΟΕ τις Pokemon Days. Ένα έξυπνο κόλπο προώθησης και διαφήμισης των προϊόντων της... Στο Pokemon Days 2007 ήταν διαθέσιμο το Mew για δεύτερη φορά στην Ευρώπη έπειτα την πρώτη γενιά των παιχνιδιών Pokemon. Και ιδού οι φωτογραφίες από το Pokemon Day 2007 στην Νυρεμβέργη στις 29 Σεπτεμβρίου 2007.

Η κοσμοσυρροή δεν ήταν καθόλου αμελητέα... Γέμισε ο ντουνιάς παιδιά...

Και οι ουρές εξίσου μεγάλες...

To Pikachu σχολικό λεωφορείο ήταν επίσης παρών...

Οι γνωστές "λάμπες" του DS όπου οι επισκέπτες μπορούσαν να δοκιμάσουν τα πρόσφατα Pokemon Pearl / Diamond

9/9/07

Ένα τέρας στο κλουβί του...

Τελευταία περισσότερο φωτογραφίες ανεβάζω στο blog παρά γράφω... Για αυτό ορίστε ακόμη μια φωτογραφία, ως η φωτογραφία της ημέρας! :Ρ

5/9/07

Αντίο Καλοκαίρι

27/8/07

It's a wonderful world

Αυτό που άλλαξε είμαι άραγε εγώ;
Είναι μήπως το σκηνικό;
Αν και μπερδεμένος, σκέφτηκα μόλις τώρα πως αν εσύ που θέλω να προστατεύω είσαι δίπλα μου, είναι ωραία.
Πράγματα που θέλω να ξεχάσω υπάρχουν επίσης πολλά
Και αν κοιτάξω πίσω θα γίνω αδύναμος
Αλλά τα αισθήματα είναι ο θησαυρός της καρδιάς
Για αυτό, ας τα έχουμε κοντά

Ένα νανούρισμα για εσένα
Το αυριανό φως, περιμένει
Για αυτό, ας είναι το αύριο πάλι υπέροχο

Αν υπάρχει μια δύναμη όταν ενώνουμε τα χέρια
Τότε ακόμη και αν ξυπνάω από τον ύπνο, δεν είμαι μόνος μου

Δεν μπορώ να κοιμηθώ επειδή είμαι παιδί, επειδή είμαι μόνος.
Παρόλο που ήμουν ήρεμος πριν λίγο.
Είναι η πρώτη φορά που θέλω να περάσει η νύχτα βλέποντας μόνο όνειρα.

Ένα νανούρισμα για εσένα
Τα αστέρια σίγουρα θα λάμπουν
Για αυτό, ας είναι το αύριο πάλι υπέροχο

Αν υπάρχει η ελπίδα πως κάποτε θα αγκαλιαστούμε
Τότε ακόμη και μέσα στο απόλυτο σκοτάδι, δεν είμαι μόνος.

Θέλω να χαραχτώ μέσα στην ανάμνηση και να ζήσω εκεί.
Αλλά είναι ήδη αργά. Το παρελθόν έχει περάσει για πάντα.

Ένα νανούρισμα για εσένα.
Το αυριανό φως περιμένει.
Για αυτό ας είναι το αύριο πάλι υπέροχο.

Αν υπάρχει μια δύναμη όταν ενώνουμε τα χέρια.
Τότε ακόμη και αν ξυπνάω από τον ύπνο, δεν είμαι μόνος μου.
Δεν είμαι μόνος μου.

Lullaby for you ("すばらしきこのせかい-It's a wonderful world" Theme)
Jyongri
Toshiba EMI