Όλοι οι διάσημοι...

...εδώ μένουν!

Όταν μεγαλώσω θέλω να γίνω επαγκελματίας εκτελεστής...

Μόλις πριν λίγο τελείωσα την κεντρική ιστορία του Assassin's Creed II. Πάει αρκετός καιρός από την τελευταία φορά που ασχολήθηκα με κάποιο «δυτικό» video game, μια και συνήθως περισσότερο τα ιαπωνικά είναι του γούστου μου. Παρόλα αυτά, το Assassin's Creed ΙΙ το απόλαυσα ιδιαιτέρως (αν υπολογίσει κανείς τα ξενύχτια που έπεσαν!).

Η ιστορία ακολουθεί τον Desmond Miles, απόγονο μακρόχρονης οικογένειας «Εκτελεστών» οι οποίοι ως ορκισμένοι εχθροί των «Templars» πολεμούν με αυτούς ανά τους αιώνες στις σκιές της ανθρωπότητας. Αυτή η διαμάχη συνεχίζεται μέχρι και τις μέρες μας όπου ο Desmond αιχμάλωτος των Templar αναγκάζεται να χρησιμοποιήσει μια μηχανή εν ονόματι animus που του επιτρέπει να ξανά ζήσει τις αναμνήσεις των προγόνων του που είναι γενετικά αποθηκευμένες στο DNA του. Το παιχνίδι αρχίζει με την απόδρασή του χάρις της βοήθειας της Lucy Stillman που τον οδηγεί σε άλλους εκτελεστές και μαζί προσπαθούν να τον εκπαιδεύσουν για να γίνει και ο ίδιος ένας από αυτούς. Η εκπαίδευση γίνεται πάλι με την χρήση της animus 2.0 μηχανής, αυτήν την φορά, και την αναβίωση των γεγονότων που έζησε ο Ezio Auditore da Firenze. Το παιχνίδι μου θύμισε αρκετά ένα παλιότερο τίτλο της τότε EIDOS, το Thief - The Dark Project (ίσως επειδή από τότε είχα να ασχοληθώ με παρόμοιο παιχνίδι;)

Ο αρχικός σκοπό του να εκδικηθείς τον θάνατο του πατέρα και δύο αδερφών σου με την δολοφονία των εε... δολοφόνων τους εξελίσσεται με μια πολύ μεγαλύτερη δολοπλοκία των Templar με συνωμοσίες που θυμίζουν πολύ Illuminati (βοηθάει και σε αυτό στο σκηνικό της Φλωρεντίας, Βενετίας και Ρώμης) και πηγάζουν από πολύ πριν μπορεί να φανταστεί κανείς.

Ως εκτελεστής ο παίκτης έχει την δυνατότητα να κινηθεί ανάμεσα στο πλήθος, να αναμειχθεί μαζί του ξεφεύγοντας τα βλέμματα των φρουρών για να να φτάσει τον στόχο του. Και όλα αυτά σε ένα αρκετά ανοιχτό περιβάλλον με πολλές διαδραστικές δυνατότητες που αφήνουν το ελεύθερο στον παίχτη να επιλέξει την στρατηγική που του ταιριάζει. Αλλά ακόμη και αν ο παίκτης προτιμά να μην ασχοληθεί με την ιστορία, ακόμη και αυτό είναι δυνατό, αφήνοντας επιλογές για απλή εξερεύνηση, αγώνες πάνω στις σκεπές των σπιτιών ή ανάληψη αποστολών από διάφορους χαρακτήρες στο παιχνίδι.

Γενικά ως σύνολο ίσως να μην προσφέρει πολλά μετά το τέλος του, αλλά κατά την διάρκειά του έχει μια πολύ καλή συνταγή, από εμπειρίες Tomb Raider, Metal Gear Solid, συνωμοσιολογίας ala Illuminati και ίσως μαθημάτων Ιταλικής αναγεννησιακής ιστορίας με τις πολλές αναφορές και ζωντανή απεικόνιση γεγονότων, κτηρίων και ατόμων της εποχής...

Κυριακές

Sundays are made for sleeping in. Sundays are made for walking around in baggy clothes, watching movies, nursing headaches and hanging out with your friends at the café. Sundays are NOT made for going to the worst neighborhood in town to find a kid who might be able to give you the information necessary to infiltrate a powerful cult that plans to take over the known universe. That's what Mondays are for.

April Ryan από το The Longest Journey

Μας την έπεσαν!

Γενικά ως τώρα δεν έφτασα ποτέ στο δίλημμα του αν θα πρέπει να ενεργοποιήσω την προστασία κωδικού για τα σχόλια στο blog μου ή όχι. Έτσι και αλλιώς δεν έχει δα και την κίνηση μεγάλης λεωφόρου σε ώρα αιχμής. Κάποια στιγμή πάντως ήμουν σίγουρος πως τα ρομποτάκια των spam θα έφταναν ως εδώ και θα το ανακάλυπταν... Αλλά δεν περίμενα αυτό που τελικά έγινε...

Μας την έπεσαν! Και από την άπω ανατολή μάλιστα!

Δεν ξέρω πως ακριβώς νομίζουν τα Spam-mecha της χώρας του ανατέλλοντος ηλίου, πως σε αυτό το blog συχνάζουν άτομα που έχουν ανάγκη από:

• Ξαναμένες συζύγους που βαριούνται μόνες σπίτι και είναι έτοιμες για όλα
• Να βγάλουν 50 000 Γιεν σε μια μέρα κάνοντας τους σκλάβους σε νυμφομανείς (και πλούσιες προφανώς) θηλυκές διασημότητες.
• H-Checker, ένα σύστημα το οποίο με απλές ερωτήσεις μπορεί να σου πει πόσο συχνά έχεις κάνει «πικάντικα» πράγματα.
• Bulletin boards τα οποία παρακολουθούν από internet cafe άφραγκες κοπέλες που έχουν εγκαταλείψει το σπίτι τους και είναι έτοιμες να  ακολουθήσουν τον πρώτο άνδρα στο σπίτι του, που θα γράψει κάτι εκεί.
• Εργασία με υψηλές αποδοχές, όπου αναζητούνται άτομα για να βοηθήσουν γυναίκες με απελπιστικά αχόρταγη σεξουαλική επιθυμία να ξεπεράσουν το πρόβλημά τους.

Και όλα αυτά, en japonais, στην εγγραφή σχετικά με αυτόν τον επαγωγικό φορτιστή... Ήξερα πως η τεχνολογία τραβά τους Γιαπωνέζους αλλά όχι και έτσι!

Αλλά επειδή στην τελική ίσως να μην γνωρίζω καλά το... εεε ας πούμε κοινό μου... Δεν είναι η καλύτερη μετάφραση αυτή του babelfish (εγώ βαριέμαι να την κάνω - και είναι αργά) αλλά εδώ μπορεί να πάρει μια ιδέα όποιος ενδιαφέρεται;

Τώρα από 348 μόνο 198 Γιεν!