Hameln - Rattenfängerstadt

Μια φορά και ένα καιρό... η μάλλον τον καιρό του 1284 ένα χωριό της Γερμανίας υπέφερε από επιδρομή αρουραίων. Μια μέρα εμφανίστηκε ένας περίεργος ξένος, ντυμένος με φανταχτερά χρωματιστά ρούχα. Ο ξένος παρουσιάστηκε ως κυνηγός αρουραίων και πρόσφερε τις υπηρεσίες του στους χωρικούς έναντι αμοιβής. Οι κάτοικοι του χωριού συμφώνησαν να τον πληρώσουν σε χρυσό εφόσον καταφέρει να τους σώσει από τα ποντίκια. Ο ξένος άρχισε να παίζει μουσική με μια φλογέρα και ξαφνικά όλα τα ποντίκια και οι αρουραίοι σαν μαγεμένα άρχισαν να τον ακολουθούν. Ο ξένος αφού έκανε μια γύρα στην πόλη, οδήγησε τα ποντίκια στον ποταμό έξω από την πόλη όπου ακολούθησαν και τελικά πνίγηκαν όλα. Όταν γύρισε στην πόλη για να παραλάβει την ανταμοιβή του οι χωρικοί αρνήθηκαν να τον πληρώσουν. Ο ξένος έφυγε... Λίγες μέρες αργότερα όμως ξανά επέστρεψε. Τότε έπαιξε πάλι την φλογέρα του, αυτήν την φορά όμως άρχισαν να τον ακολουθούν τα παιδιά του χωριού. Όλα τα παιδιά του χωριού τον ακολούθησαν έξω από την πόλη, μέσα σε μια σπηλιά. Έκτοτε δεν ξανά επέστρεψαν...

723 χρόνια αργότερα, έφτασα και εγώ σε αυτό το χωριό, που πλέον έγινε πόλη...

Μέσα στην πόλη έχουν στηθεί σημεία-σταθμοί με πληροφορίες για τα μέρη που πέρασε ο κυνηγός των αρουραίων

Η κεντρική πλατεία του Hameln.

Στα χνάρια του κυνηγού των αρουραίων!

Ευτυχώς η πόλη του Hamlen έχει ζωγραφίσει στο πεζοδρόμιο ποντίκια που δείχνουν την διαδρομή του μέσα στην πόλη.

Από εδώ πέρα πέρασε ένας στρατός από ποντίκια και αρουραίους...

...και από εδώ επίσης!

Ο οίκος του κυνηγού αρουραίων (Rattenfängerhaus). Ένα παλιό κτίριο όπου πάνω του σε μια πλακέτα μνημονεύεται για πρώτη φορά η διάσημη ιστορία.

Σήμερα λειτουργεί ως εστιατόριο. Σπεσιαλιτέ του οι ουρές αρουραίων!

Εσωτερική διακόσμηση του εστιατορίου.

Ακόμη μια άποψη της πόλης. Δυστυχώς το Hameln έχει αρκετά εργοτάξια αυτήν την περίοδο.

Καμπαναριό.

Η κεντρική πλατεία από την αντίθετη πλευρά.

Έρημος δρόμος.

Λίγο πριν το τέλος της παλιάς πόλης.