Και από "action adventure" πάμε σε σκέτο "adventure" © JimP

Ή με άλλα λόγια, το επόμενο παιχνίδι που ξεκίνησα να ασχολούμαι στο Wii είναι το Zack & Wiki - Quest for Barbaro's Treasure. 

Ένα point & clip adventure που μας βάζει στον ρόλο του Zack, φιλόδοξου πειρατή, μέλους της οργάνωσης των θαλάσσιων κουνελιών (!) ο οποίος με την βοήθεια της (ή μήπως «του») Wiki, μιας μαϊμούς ρομπότ έχει βαλθεί να αποκτήσει τον υπέρτατο θησαυρό το One Pie...εεε σόρυ, λάθος πειρατική ιστορία! Το πλοίο του Καπετάν Μπάρμπαρόσο (Barbaros) εννοούσα! Ακούγονται πολύ «παιδικά» όλα αυτά; Πράγματι έτσι είναι. Το παιχνίδι έχει μια ιδιαίτερη ανάλαφρη ιστορία, που ταιριάζει επίσης στα πολύ καρτουνιστικά αλλά ταυτόχρονα ιδιαίτερα προσεγμένα και ανεβασμένου επιπέδου γραφικά του. Οι φωνές των χαρακτήρων που αν και περιορίζονται περισσότερο σε κραυγές, αναστεναγμούς και γέλια είναι ιδιαίτερα ζωντανές και συμπληρώνουν με απόλυτη επιτυχία τον οπτικό τομέα. Ίσως επειδή η capcom δεν ασχολήθηκε καν να βγάλει τις Ιαπωνικές φωνές και να τις αντικαταστήσει με ξενέρωτες φωνές κάποιου φτηνού Αμερικάνου ηθοποιού...

Το παιδικό μέρος του παιχνιδιού σταματάει παρόλα αυτά εδώ. Μόνο «παιδιά θαύματα» ίσως καταφέρουν να αντεπεξέλθουν στους γρίφους του παιχνιδιού που θα πρέπει να λυθούν σε κάθε πίστα για να κερδίσει ο παίκτης τον θησαυρό. Ακόμη και κάποιος ενήλικα σίγουρα θα βρεθεί καθόλου σπάνια σε αδιέξοδο. Κάτι που κάνει ένα faq τον καλύτερο σου φίλο σε αυτό το παιχνίδι! Γιατί το παιχνίδι είναι δύσκολο. Σε μερικά σημεία σατανικά δύσκολο με γρίφους που θα πρέπει να λυθούν όχι απαραίτητα με λογική από κάποιο hint που δείχνει το παιχνίδι αλλά με αρκετές δοκιμές και πολύ περισσότερη τύχη.

Οι γρίφοι λύνονται με την βοήθεια του Wiimote με το οποίο ο παίκτης κάνοντας διάφορες κινήσεις (πχ σαν πριόνι, σφυρί, κούνημα πέρα-δώθε) μπορεί να αλληλεπιδράσει με τα διάφορα αντικείμενα της κάθε πίστας και να τα χρησιμοποιήσει κατάλληλα, με την σωστή σειρά για να φτάσει στο σεντούκι του θησαυρού στο τέλος της πίστας. Χρονικό όριο δεν υπάρχει (εκτός από κάποια συγκεκριμένα σημεία) κάτι που δίνει την δυνατότητα στον παίκτη να σκεφτεί και προετοιμάσει τις κινήσεις του, βήμα-βήμα. Το παιχνίδι ανταμείβει τον παίκτη με πόντους ανάλογα το πόσο εύκολα ή όχι λύνει κάθε βήμα του γρίφου. Αντίθετα κάποια λάθος κίνηση μπορεί να αποβεί μοιραία για τον Zack αλλά και ταυτόχρονα αστεία κάτι σαν το πεινασμένο κογιότ όταν αποτυγχάνει να πιάσει το road runner. Σε αυτές τις περιπτώσεις μπορεί ο παίκτης να ξανά αρχίσει από την αρχή ή αν έχει αγοράσει πλατινένια εισιτήρια τότε μπορεί να «εξαγοράσει» την λάθος κινησή του να επιστρέψει στο σημείο λίγο πριν την κάνει...

Γενικά φαίνεται ως ένα αρκετά ενδιαφέρον παιχνίδι, που μπορεί να παρέχει την κατάλληλη πρόκληση σε όσους τους αρέσουν τα παιχνίδια του είδους. Για τους υπόλοιπους απομένουν τα gamefaqs, ή η επιλογή απλώς να μην το παίξουν!