Μια και το Laptop μου απεβίωσε μια μέρα πριν αρχίσω να παίζω το Spirit Tracks, (εκτός από την εγγραφή από το κινητό που γκρίνιαζα για το φλάουτο) δεν είχα την ευκαιρία ως τώρα να γράψω σχετικά με αυτό. Επανορθώνω με αυτό το gif animation που έφτιαξα με μια πολύ ωραία σκηνή σχετικά στην αρχή του παιχνιδιού.
Μου αρέσει που ακόμη και η ίδια η nintendo λίγο πολύ παραδέχεται τα κλισέ της σειράς και τα αναπαράγει με ιδιαίτερο χιούμορ!
Στο εν τω μεταξύ έχω σχεδόν φτάσει στο τέλος του παιχνιδιού, περισσότερα σχετικά με αυτό θα γράψω μάλλον μετά τον τερματισμό ;)
Μετά από αρκετό διάστημα αποχής από τις κινηματογραφικές αίθουσες ξανά έκανα χθες το ντεμπούτο μου για αυτήν την χρονιά με το Percy Jackson & The Olympians. Η πρώτη από μια σειρά ταινιών βασισμένη σε βιβλία, με πρωταγωνιστές νεαρά άτομα με ιδιαίτερες δυνάμεις, που θέλει να γίνει το επόμενο φαινόμενο Harry Potter. (Θυμάται το Νάρνια κανείς; χαχα!)
Ομολογώ πως δεν είχα ξανά ακούσει για τα βιβλία πριν την ταινία. Ούτε γενικά είχα ακούσει πολλά για την ταινία, εκτός από ένα τρέιλερ από μια ανάρτηση στο Facebook. Γενικά ήταν η απόφαση της στιγμής μια και οι επιλογές περιορίζονταν στον Percy, τον Sherlock Holmes και μια ταινία με χορό και τραγούδι(!)... Οπότε ως Έλλην το γένος επέμενα να δούμε τον Percy.
Η ταινία βασίζεται σε πολύ μεγάλο βαθμό στην αρχαία Ελληνική μυθολογία χωρίς ταυτόχρονα να γίνεται πάρα πολύ αμερικάνική (όπως παράδειγμα με παρόμοιες περιπτώσεις με ήρωες της Marvel). Ως γνωστόν οι 12 θεοί ήταν λίγο πολύ αλανιάρηδες και δεν μπορούσαν να παραμείνουν στα προφανώς σημαντικά θεϊκά τους καθήκοντα και έτσι που και που κατεβαίνουν στην γη για να π... εεμ ν αποκτήσουν τέκνα... Και εδώ ερχόμαστε στον Percy Jackson, τον γιο του θεού Ποσειδώνα (που παίζει στον ελεύθερό του χρόνο και ως guest star στο Grey's Anatomy) ο οποίος ζει (κλασικά) μια φυσιολογική ζωή ως που μια μέρα ανακαλύπτει πως κάτι τρέχει στα αρχαία Ελληνικά και βρίσκεται να κατηγορείται ως κλέφτης για τους χαμένους κεραυνούς (και αστροπελέκια;) του Δία. Η μεταφορά της αρχαίο-Ελληνικής μυθολογίας στην Αμερική του 20ου αιώνα είναι αρκετά πετυχημένη. Προσωπικά το μόνο που με πείραξε ήταν η κατασκήνωση για τους ημίθεους που έμοιαζε περισσότερο σαν να βγήκε από την σειρά «Ηρακλής» ή «Ζήνα».
Γενικά ως σύνολο η ταινία κυλά με γοργό ρυθμό μην αφήνοντας χρόνο για να βαρεθεί το κοινό αλλά και χωρίς να είναι ταυτόχρονα υπερβολικά φορτωμένη με σκηνές δράσης, ως είθισται στις χολιγουντιανές ταινίες. Χωρίς να είναι η απόλυτη ταινία της χρονιάς σίγουρα δεν θα απογοητεύσει όποιον επιλέξει να την δει. Έχοντας να προσφέρει ένα μεγάλο φάσμα, από Ελληνική μυθολογία ως Lady Gaga και αναγνωρίσιμους ηθοποιούς: ο πρώην 007, Pierce Brosnan αρκετά πιο πλαδαρός τώρα που δεν υπηρετεί άλλο την αυτού μεγαλειότης, η Uma Thurman που αφού πετσόκοψε τον Bill και δεν είχε κάποιον άλλον να σφάξει της φύτρωσαν φίδια στα μαλλιά από το κακό της και η Περσεφόνη (Rosario Dawson) που ίσως δεν είναι γνωστή αλλά είναι πολύ γκομενάκι και η μοναδική που έχει 2-3 γραμμές Ελληνικούς διαλόγους στο σενάριο.
Άλλες φορές λιγότερο, άλλες περισσότερο σημαντικα μέσα στο παιχνίδι, τα μουσικά όργανα είναι πλέον εδώ και καιρό καθιερωμένα στα Τhe Legend of Zelda.
Ως τώρα η χρήση τους ήταν σχετικά απλή βασισμένη στην απομνημόνευση μιας συγκεκριμένης σειράς πλήκτρων που έπρεπε να πατήθουν... Η συνταγή ήταν απλή, πρακτική και με λίγες διαφοροποιήσεις βόλεψε σε τόσα παιχνίδια ως τώρα.
Γιατί όμως πρέπει η nintendo να κάνει πειράματα και να μας βάζει στο Spirit Τracks να φυσάμε στο DS σαν χαζοί προσπαθώντας να πείσουμε έναν μπάρμπα πάνω σε ένα διτροχό (αναπηρικό;) καροτσάκι πως είμαστε μάστερ στο φλάουτο για να μας βοηθήσει παρακάτω στο παιχνίδι; Ευτυχώς που προφανώς συμβαίνει μόνο τέσσερεις φορές στο παιχνίδι. Αλλά αυτή η τετάρτη παρά ήταν εκνευριστική! Φαντάσου να το έπαιζες δηλαδή και εκτός σπιτιού ανάμεσα σε άλλους ανθρώπους αυτό... Τι γνώμη θα σχημάτιζαν;
ΥΓ. Σχετικά με την φωτογραφία. Είπα να γίνω και εγώ λίγο fanboy και ντύθηκα αναλόγως ;)
Ένα τυπικό κλισέ των RPG που δεν κατάλαβα πότε είναι γιατί πάντα πρέπει ο καλύτερος εξοπλισμός να είναι στο τέλος μιας λίστας που για να την συμπληρώσεις θα πρέπει να περάσεις αρκετές βαρετές ώρες τελειώνοντας τα πάντα στο παιχνίδι με αποτέλεσμα όταν τελικά πάρεις αυτόν τον σούπερ ντούπερ εξοπλισμό να μην μπορείς άλλο να τον χαρείς γιατί δεν έχει απομείνει και τίποτα άλλο στο παιχνίδι...
Δεν λέω, εντάξει. Καλό είναι να επιβραβεύει το παιχνίδι τον παίκτη που θα ασχοληθεί εντατικά αλλά δεν είχει περισσότερο νόημα αν αυτή η επιβράβευση δεν ήταν τυπικά άχρηστη μια και έρχεται στο απόλυτο τέλος του παιχνιδιού;
Ή γενικά τι κάνεις όταν βαριέσαι ένα απόγευμα στο σπίτι όταν έξω κάνει ψωφόκρυο και φυσάει λες και είσαι σε ταινία θρίλερ... Το συγκεκριμένο βίντεο είναι ψιλό γνωστό νομίζω. Αλλά τώρα έχει μια διαφορετική ροζ πινελιά ;)
Crossover Fighting, η συνέχεια. Μετά το Super Smash Bros, το οποίο περιέχει περισσότερο Nintendo χαρακτήρες με εξαίρεση τον Sonic από την Sega και τον Snake της Konami, έρχεται και η Capcom στο Wii με την δική της σειρά VS που ίσως να είναι και αυτή που ξεκίνησε την όλη cross over ιδέα για τα fighting παιχνίδια. Αυτήν την φορά έναντι στους χαρακτήρες της Capcom παρατάσσονται οι ήρωες των anime της Tatsunoko, εταιρίας animation που έχει παράγει αρκετά γνωστά αλλά και λιγότερα γνωστά anime.
Δυστυχώς εδώ δεν υπάρχει Kirby... οπότε ο παίκτης της επιλογής μου έγινε ο Yatterman-1. Ίσως λόγω της υπερβολικής καλτίλας του! Από το λίγο που ασχολήθηκα παρατήρησα πως το παιχνίδι είναι πιο απαιτητικό από ότι το smash bros και χρειάζεται ο παίκτης να εξοικειωθεί λίγο με τις κινήσεις (το απλώς να πατάω ότι να είναι από τα κουμπιά δεν με έφερε πολύ μακριά και δεν άργησε η οθόνη gameover...) Θετικό βρήκα πως οι χαρακτήρες παραμένουν Ιαπωνόφωνοι!! Νομίζω θα έχανε πολύ αν βάζανε αγγλικό dub. Εντύπωση μου έκανε επίσης και η ομοιότητα με το Smash Bros. Όχι στο gameplay μέρος αλλά περισσότερο τα μενού αλλά και κυρίως οι τίτλοι τέλους που αποτελούν ένα διαδραστικό μίνι παιχνίδι (όπως ήταν πάντα στο smash bros.) όπου ο παίκτης προσπαθεί να μαζέψει περισσότερα χμμ νομίσματα ή τέλος πάντων credits στην ουσία που μπορούν να χρησιμοποιηθούν στο μαγαζί για ξεκλείδωμα από έξτρας.
Ένα Super Robot Wars λείπει τώρα για το Wii... Αλλά και με ένα Macross παιχνίδι θα ήταν ευχαριστημένη η anime πλευρά μου.
