Αναρτήσεις από την κατάψυξη: Rabbids Go Home

Ξεκίνησαν ως «κομπάρσοι» στο Rayman Raving Rabbids αλλά δεν χρειάστηκε και πολύ για να κερδίσουν τον πρωταγωνιστικό ρόλο βγάζοντας, την άλλοτε μασκότ της Ubisoft, τον Rayman στο περιθώριο. Με ήδη τέσσερα παιχνίδια να έχουν κυκλοφορήσει και με τον πέμπτο να βρίσκεται στα «σκαριά» δεν νομίζω να υπάρχει αμφιβολία πως για κάποιον λόγο αυτά τα τρελά λαγουδάκια πουλάνε καλά για την Ubisoft.

Ξεφεύγοντας από το κλασικό στυλ της συλλογής mini game από όπου ξεκίνησε η σειρά, το Rabbids Go Home πειραματίζεται μια μια διαφορετική συνταγή αναμιγνύοντας adventure, racing και platoform στοιχεία.

Αυτήν την φορά, για κάποιον λόγο, τα λαγουδάκια έχουν την φαεινή ιδέα να πάνε στο φεγγάρι. Για να το καταφέρουν αυτό αποφασίζουν να μαζέψουν όσο περισσότερα αντικείμενα μπορούν για να δημιουργήσουν έναν «βουνό» από μπάζα που θα φτάσει μέχρι το φεγγάρι. Έτσι, ο παίκτης ξεκινά ελέγχοντας δυο λαγουδάκια που τρέχουν με έναν καρότσι του σούπερ μάρκετ σε κάθε πίστα μαζεύοντας ότι βρουν μπροστά τους. Στην διαδρομή μέχρι το τέλος κάθε πίστας όπου βρίσκεται ένα ιδιαίτερα μεγάλο αντικείμενο το οποίο έχουν βάλει στο μάτι, υπάρχουν φυσικά και κάποια εμπόδια: ένας μπόγιας, κάποιο σημείο που απαιτεί platforming, ή κάποιος μικρός γρίφος που πρέπει να λυθεί ώστε να σπάει η μονοτονία του «τρεξίματος».

Το αποτέλεσμα αυτής της μείξης δεν είναι καθόλου άσχημο. Με το συνηθισμένο χιούμορ που διακατέχουν τα λαγουδάκια γίνεται ένα ευχάριστο παιχνίδι με απλό και εύκολο χειρισμό που ο καθένας μπορεί να παίξει άνετα.

Όλα καλά ως εδώ αλλά, μετά από τέσσερις-πέντε πίστες το παιχνίδι γίνεται κάπως ανιαρό και επαναλαμβανόμενο... Πέρα από την κάπως αυξημένη δυσκολία δεν προσφέρει κάτι το ιδιαίτερο. Αφήνοντας για τον παίχτη τον μόνο λόγο για να συνεχίσει να είναι η όποια του περιέργεια για το τι θα γίνει στην απλοϊκή ιστορία που αναφέρθηκα παραπάνω.

Ως ιδέα το παιχνίδι ξεκινά σίγουρα καλά μόνο που στην συνέχεια η αρχική καλή ιδέα δεν αρκεί. Το παιχνίδι θα έπρεπε είτε να είναι λίγο πιο μικρό στην διάρκειά του ή -καλύτερα- να είχε εμπλουτιστεί με διαφορετικά θέματα στις πίστες ή και επιπλέον στοιχεία ώστε να μην γίνεται βαρετό προς το τέλος του. Για replay valute το δελεάζει κρατώντας το σκορ από τα αντικείμενα που μάζεψε ο παίχτης σε κάθε πίστα, δίνοντας την δυνατότητα να τις ξανά παίξει για να τα μαζέψει όλα. Κάτι που χρειάζεται μάλλον για το ξεκλείδωμα μιας επιπλέον πίστας μετά τον τερματισμό. Αλλά εφόσον το ενδιαφέρον μετά το πρώτο γέλιο έχει στερέψει αναρωτιέμαι κατά το πόσο αξίζει να ασχοληθεί κανείς για ακόμη μια φορά (και να σκεφτείτε πως έχω κακό όνομα στην πιάτσα για τον ολοκληρωτισμό μου στα παιχνίδια...).

Πέρα του βασικού παιχνιδιού το όλο πακέτο προσφέρει επίσης ένα ειδικό κανάλι που μπορεί να εγκατασταθεί στο Wii. Σε αυτό το κανάλι ο παίκτης μπορεί να δημιουργήσει το δικό λαγουδάκι. Επιπλέον η Ubisoft σε τακτά χρονικά διαστήματα δίνει κάποιο θέμα πάνω στο οποίο ο καθένας μπορεί να δημιουργήσει ένα λαγουδάκι και να το στείλει για να λάβει μέρος στον διαγωνισμό. Οι νικητές ψηφίζονται επίσης από το κανάλι, κάτι σαν το αντίστοιχο με τα Mii της Nintendo.

Ως σύνολο, για εμένα είναι σίγουρα ένα ευχάριστο παιχνίδι για να ασχοληθεί κανείς αλλά σίγουρα όχι κάποιο που θα αξίζει να ξανά παιχτεί μετά τους τίτλους τέλους. Ή θα το φάει η σκόνη ή θα πάρει σειρά για ebay...