Με τον JimP παίξαμε και τελειώσαμε σχεδόν παράλληλα το A Link between worlds τις τελευταίες μέρες και αφού έγραψε ήδη τις εντυπώσεις του ευκαιρία να ξεσκονίσω και εγώ το blog και να γράψω και εγώ για το παιχνίδι, εν μέρη ως απάντηση ;-)
Το πρώτο Zelda παιχνίδι (που δεν είναι port ή remake) για το 3DS τοποθετείται χρονολογικά έξι γενεές μετά το A Link to the past του SNES, του οποίου το στιλ ακολουθεί από πλευράς γραφικών (αν και τρισδιάστατα), gameplay και μουσικής. Τα γεγονότα του προκατόχου του, δεν έχουν ξεχαστεί και αναφέρονται μέσα στο παιχνίδι, συγκεκριμένα μου άρεσαν οι πίνακες μέσα στο κάστρο Hylian που περιγράφουν τα γεγονότα πριν το A Link between worlds.
Ή, η μάσκα του Majora που κρέμεται στον τοίχο μέσα στο σπίτι του Link, η οποία ήταν και ο προάγγελος του Majora's Mask port για το 3DS που ακολούθησε μετά την κυκλοφορία του A Link between worlds.
Σε αντίθεση με τον Jim δεν βρήκα τα μπουντρούμια λίγα, είναι 12 όπως ήταν και στο A Link to the past (13 αν μετρήσεις ένα μίνι-μπουντρούμι). Για λίγα μπουντρούμια θα πρέπει να ντρέπεται το Wind waker που έχει μόνο 7 (το πολύ 10 αν μετρήσεις 3 μίνι-μπουντρούμια). Παρόλα αυτά θα συμφωνήσω με τον Jim πως είναι ιδιαίτερα εύκολα.
Εκεί που κάποτε στα νιάτα μου θυμάμαι πως για το A Link to the past έπαιζα πάνω κάτω μια μέρα για να βγάλω ένα μπουντρούμι σε αυτό το παιχνίδι τα έβγαζα στο πι και φι. Ίσως λόγω του ότι έχω εμπειρία από τον προκάτοχό του και σχεδόν πάντα ήξερα αμέσως τι πρέπει να κάνω. Να αναφέρω εδώ πως το πρώτο μου Zelda, το A Link to the past στο SNES ήταν μάλιστα στα γαλλικά όταν τότε δεν καταλάβαινα γρι από την συγκεκριμένη γλώσσα... Βλέπετε ήταν εποχές που οι κασέτες είχαν συχνά μόνο μία γλώσσα και όταν τις αγόραζες μεταχειρισμένες χωρίς κουτί και βιβλίο οδηγιών μέσα από ένα καλάθι στα σχετικά μαγαζιά που αντάλλαζαν και δάνειζαν παιχνίδια τότε, συχνά δεν ήξερες τι σε περίμενε...
Πράγματι είναι η πρώτη φορά που μπορείς να αγγίξεις το Triforce μέσω context button όπως αναφέρει και ο Jim. Παρόλα αυτά για την ευχή δεν είναι η πρώτη φορά. Μετά την νίκη επί του Ganon στο τέλος του A Link to the past, αγγίζει και πάλι το τότε Link το Triforce (σε cutscene όμως) και κάνει την ευχή να ξανά γίνει Hyrule όπως ήταν πριν εμφανιστεί ο Ganon και να ξανά επανέλθουν στην ζωή αυτοί που πέθαναν εξαιτίας του (όπως π.χ. ο θείος του Link). Επίσης το τέλος του Skyward Sword δεν θυμάμαι αν ο Link αγγίζει το Triforce με context button ή πάλι μέσω cutscene, πάντως και εκεί κάνει την ευχή του να νικηθεί ο (imprisoned) Demise, κάνοντας το άγαλμα της θεάς να πέσει πάνω του και να τον κατά πλακώσει (τουλάχιστον στο παρών...).
Τέλος και στο Wind Waker έχουμε ευχή, αν και αυτήν την φορά από τον Daphnes Nohansen Hyrule, που αγγίζει το Triforce πριν από τον Ganon και εύχεται το παλιό Hyrule να καταποντιστεί αλλά ο Link και η Tetra/Zelda να βρουν ένα νέο. Όλα αυτά πάντως σε cutscene... Κάτι που κάνει πράγματι την δυνατότητα στο συγκεκριμένο παιχνίδι να ξεχωρίζει.
Το κλείσιμο του παιχνιδιού με τον Link να επιστρέφει το Master Sword έγινε και στο A Link to the past, μόνο που τότε:
AND THE MASTER SWORD
SLEEPS AGAIN...
FOREVER!
Ίσως δεν είχαν σκεφτεί τα πόσα sequels πρόκειται να έρθουν ή δεν είχαν ξεκαθαρίσει την χρονολογία και πως το Α Link to the past δεν θα είναι το τελευταίο παιχνίδι από όλα...
Τελειώνοντας τα δικά μου στατιστικά από το τέλος του παιχνιδιού:
Χωρίς αυτό να σημαίνει πως σταματάω εδώ μια και λείπουν ακόμη 3 καρδιές και τα μισά MaiMai και κάτι ψιλά ακόμη να ολοκληρώσω... Μία ώρα με δύο το πολύ παραπάνω; 19:19 και έχουμε μέλλον ;)
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου