17/1/22

The End

Έφτασε η στιγμή όπως είχα προαναγγείλει για το τελευταίο post. Αυτήν την φορά χρειάστηκε μόνο κάτι λίγο παραπάνω από έναν χρόνο για να ξανά γράψω!

Μέσα σε αυτόν τον χρόνο ξεκίνησα το Final Fantasy X και τελειώνοντας το στις 15 Ιανουαρίου 2022 κατάφερα να φέρω σε πέρας αυτόν τον μαραθώνιο που ξεκίνησα στις 27 Νοεμβρίου 2006!

Δέκα Final Fantasy, διάφορες εκδόσεις και κονσόλες και πολύς χρόνος... Αλλά πρώτα περί του X:

Το Final Fantasy X πρώτο-κυκλοφόρησε πριν από είκοσι χρόνια το 2001 για την κονσόλα Playstation 2 της Sony και έφερε πολλές καινοτομίες συγκριτικά με τα προηγούμενα παιχνίδια της σειράς. Τα γραφικά είναι το πρώτο στοιχείο που ξεχωρίζει όπου χρησιμοποιούνται πλήρη πολυγωνικά 3D γραφικά για τον κόσμο και τους χαρακτήρες του παιχνιδιού με ελάχιστα prerendered γραφικά, τα οποία ήταν ο κανόνας για τα τελευταία τρία παιχνίδια της σειράς. Επιπλέον, μετά τις πρώτες προσπάθειες με τραγούδια όπως το "Eyes on me" στο FFVIII, υπάρχουν τώρα πλήρεις φωνητικοί διάλογοι σχεδόν παντού στο παιχνίδι. Τα Summons, αποκαλούμενα Aeons στο Χ, λειτουργούν κάπως διαφορετικά από ότι στα παιχνίδια ως τώρα. Δεν κάνουν απλώς μια επίθεση και αποχωρούν αλλά αντικαθιστούν τον παίχτη και πολεμούν με δικές τους ικανότητες μέχρι να ηττηθούν ή σταλθούν πίσω παρόμοια με μεταγενέστερα παιχνίδια. Στις μάχες μπορούν να υπάρχουν μέχρι και τρεις από τους επτά συνολικά χαρακτήρες, με απεριόριστη δυνατότητα εναλλαγής οποιαδήποτε στιγμή. Τέλος, σε αυτό το παιχνίδι πηγή έμπνευσης για τον φανταστικό χαρακτήρα του κόσμου δεν αποτελούν μεσαιωνικά ευρωπαϊκά στοιχεία αλλά η νοτιοανατολική ασιατική και ή Ιαπωνική κουλτούρα. 

To Final Fantasy X ήταν το πρώτο της σειράς που απόκτησε μια συνέχεια, το FFX-2. Αυτή η τακτική ακολουθήθηκε αργότερα και με άλλα παιχνίδια της σειράς όπως το IV, VII, ΧΙΙ και το XIII. Και τα δύο αυτά παιχνίδια κυκλοφόρησαν πέρα του PS2 και μαζί ως HD Remake για το PS3, PSVita και PS4 (αυτή η έκδοση είναι συμβατή και με το PS5). Ένα ενδιαφέρον χαρακτηριστικό της HD έκδοσης είναι πως υπάρχει η δυνατότητα να μεταφοράς του savegame ανάμεσα σε αυτές τις εκδόσεις. Ευχάριστη έκπληξη είναι πως ακόμη και εν έτη 2021/22 η Square Enix κράτησε τους server ανοιχτούς και δεν είχα κανένα πρόβλημα να μεταφέρω τα δεδομένα ανάμεσα σε PS3 - PS4/PS5.

Όπως φαίνεται και από την φωτογραφία πάνω, μου πήρε 59 ώρες και σχεδόν 37 λεπτά μέχρι και πριν την τελευταία μάχη. Σε αυτό το επίπεδο έχω ολοκληρώσει 33% των τροπαίων για το παιχνίδι, περίπου 80-90% της Monster Arena και απόκτησα τα τρία κρυφά Aeons του παιχνιδιού. Δεν νομίζω πως θα ασχοληθώ περισσότερο. Υπάρχουν μεν αρκετά πράγματα για να ασχοληθεί κάποιος εφόσον το επιθυμεί. Απαιτείται όμως πολύς χρόνος, νεύρα και πολύ πιο συχνά από οσο θα ήθελα... ακόμη και τύχη. Για παράδειγμα για τα ισχυρότερα όπλα στο παιχνίδι απαιτείται να ολοκληρωθούν διάφορα μίνι παιχνίδια που παράγοντας τύχη δεν είναι καθόλου μικρός!

Αυτή ήταν η τρίτη (και καλή) απόπειρά μου με το παιχνίδι. Τις πρώτες δύο φορές το είχα ξεκινήσει στο PS2 χωρίς να το τελειώσω. Στην δεύτερη φορά σταμάτησα κάπου στα δύο τρία του παιχνιδιού. Αυτήν την φορά το έπαιξα στην HD έκδοση στο PS3/4/5. Παρά τα είκοσι του χρόνια το παιχνίδι παίζεται και απολαμβάνεται ακόμη και σήμερα με το μόνο μικρό πρόβλημα που είχα να είναι πως δεν υπάρχει δυνατότητα παράληψης των cut scenes. Κάτι που είναι πλέον στάνταρ σήμερα...

Και έτσι τελειώνει το Χ αλλά και ο όλος μαραθώνιος. Ήταν μία ενδιαφέρουσα ιδέα, ίσως λίγο ως πολύ τρελή. Δεν ξέρω παίζοντας όλα αυτά τα Final Fantasy έγινα σοφότερος ή καλύτερος gamer. Μερικά παιχνίδια τα απόλαυσα πολύ, κάποια ήταν εν μέρη αγγαρεία. Παρόλα αυτά χαίρομαι που το τελείωσα. 

....

....

....

....

Post Credit Scene

Η εποχή μετά; Θα υπάρχει συνέχεια του μαραθώνιου; Όχι. Αν και αρκετά από τα παιχνίδια μετά το Χ τα έχω παίξει, έστω εν μέρη:

  • FFXI: nope, αυτό όχι. Έχω μεν μια PC έκδοση για το ράφι και έτσι θα μείνει. Τα MMORPG και εγώ δεν τα πάμε καλά... Δεν ξέρω καν αν είναι δυνατό να το παίξει κάποιος σήμερα. Είναι; Έχει νόημα;
  • FFXII: Αν και έχω την PS2 έκδοση δεν την έπαιξα ποτέ ως τώρα. Μόνο το Revenant Wings είχα παίξει για μερικές ώρες στο DS. Πριν κάτι μήνες το ξανά αγόρασα στην PS4 έκδοση. Μήπως αυτό πάει να πει κάτι;
  • FFXIII: Αγόρασα το PS3 μόνο και μόνο επειδή ήθελα να παίξω το VersusXIII φυσικά! Όχι αυτό. Παρόλα αυτά μια και έπεφτε καθυστέρηση πάνω στην καθυστέρηση τελικά το πήρα και το έπαιξα. Έχω ανάμεικτα συναισθήματα. Δεν ήταν χάλια αλλά δεν νομίζω πως κατάφερε να σταθεί στο ύψος που περίμεναν αρκετοί φαν. Το τελείωσα και ξεκίνησα επίσης το XIII-2 για λίγο. Το XIII-3 με άφησε αδιάφορο. Το Final Fantasy Type-0 που είναι ανήκει πάνω κάτω στην ίδια οικογένεια "Fabula Nova Crystallis" ήταν πιο ενδιαφέρον. Αλλά θέλει να το τελειώσεις δύο φορές για να δεις το πραγματικό τέλος... Και έχω μείνει στην πρώτη. Και το πολύ αναμενόμενο (για εμένα) VersusXIII τελικά να μην έρχεται ποτέ. Περισσότερα παρακάτω...
  • FFIV: Όπως είπα και πριν τα MMORPG και εγώ δεν τα πάμε καλά. Παρόλα αυτά ήμουν Beta-Tester ή σε κάποιο παρόμοιο πρόγραμμα για αυτό πριν πολλά χρόνια. Δεν θυμάμαι τίποτα κατά πόσο το έπαιξα και τι έκανα τότε. Πριν κάποιους μήνες ξανά δοκίμασα και έπαιξα μερικές ώρες στην βασική έκδοση του που είναι δωρεάν. Δεν ξέρω αν θα ξανά ασχοληθώ...
  • FFXV: Χρόνια αργότερα ξανά αγοράζω κονσόλα για ένα παιχνίδι. Αυτήν την φορά το PS4 για το Kingdom Hearts III. Αγόρασα την κονσόλα περίπου ένα μήνα πριν κυκλοφορήσει το KHIII και αποφάσισα να αγοράσω αυτό το παιχνίδι περιμένοντας. Μετά από χρόνια αναμονής, αλλαγών και μετονομασίας από VersusXIII σε XV έγινε το πρώτο μου παιχνίδι για το PS4. Πολλές αλλαγές από αυτό που περίμενα και περισσότερες απορίες. Γιατί κόψανε την Stella;! Και εδώ ανάμεικτα συναισθήματα αλλά όχι σε τόσο βαθμό όσο το XIII. Το παιχνίδι αυτό ήθελα να το αγαπήσω, να το λατρέψω και παρόλο που το απόλαυσα σε πολύ μεγάλο βαθμό δεν κατάφερε να πάρει την θέση στην καρδιά μου που θα ήθελα. Το έπαιξα, το ξεκοκάλισα, είδα την ταινία, είδα το anime, έπαιξα τα DLC και αφού διάβασα και το βιβλίο (με το εναλλακτικό τέλος) βρίσκω κρίμα που τελικά δεν έγινε έτσι όπως ήταν σχεδιασμένο τα τελειώσει.

Κατά την διάρκεια αυτών το 15 χρόνων μου πέρασε αρκετές φορές από το μυαλό να κάνω ένα παρόμοιο μαραθώνιο με άλλες σειρές όπως Zelda, Resident Evil ή Castlevania. Αλλά κατάφερα να παραμείνω λογικός ως τώρα με κάποιες εξαιρέσεις...

Στα τελευταία δύο χρόνια ξανά επισκέφτηκα το Zelda και Zelda II για το NES μέσω virtual console. Δεν τα είχα παίξει ποτέ ως τότε. Το πρώτο Zelda το ευχαριστήθηκα ως το τέλος. Μια χαρά κλασικό παιχνίδι αν και δείχνει τα χρόνια του. Το Zelda II.... Το τελείωσα και χαίρομαι που δεν θα ξανά ασχοληθώ μαζί του άλλο! Ο χρόνος δεν του έκανε καθόλου καλό... Α ναι! Έπαιξα επίσης και το Four Swords Adventures το οποίο δεν μπόρεσα να παίξω στον καιρό του λόγω έλλειψης συμπαίχτη. Αν εξαιρέσουμε τα Oracle παιχνίδια και το Breath of the Wild όλα τα άλλα τα έχω παίξει. Δεν βλέπω λόγο να τα ξανά παίξω. Αυτά που δεν έπαιξα θέλω κάποια στιγμή να τα τελειώσω αλλά χαλαρά και ίσως μόνο να ξανά επισκεφτώ το Majora's Mask στην 3DS έκδοση του για να δω τις αλλαγές αλλά και επειδή ❤️ αυτό το παιχνίδι. 

Resident Evil... Είχα ήδη παίξει τα κλασικά 1, 2, 3 της κυρίως σειράς στα νιάτα μου. Έπειτα Zero, Code Veronica και 4 σε Gamecube εποχές και αργότερα Umbrella Chronicles, 5 και Revelations... Με τα lockdown και τα λοιπά τα τελευταία χρόνια έπαιξα και 6, Darkside Chronicles, Revelations 2 και ξεκίνησα το Resident Evil Remake. Από το 7 και μετά δεν ξέρω αλλά το δεν μου έκανε άλλο να το παίξω. Ίσως φταίει η αλλαγή σε first person. Αν υπήρχαν πρόσφατα αρκετά Remake δεν νομίζω να θέλω να κάνω μαραθώνιο ή κάτι σχετικό εδώ...

Ίσως να ήταν η σειρά στο netflix ίσως απλώς το lockdown, ξανά έφερα στην επιφάνεια το sega saturn και έπαιξα το Symphony of the night και το λάτρεψα. Παρόλα αυτά υπάρχουν πάρα πολλά castlevania για να κάνω κάτι σαν μαραθώνιο εδώ... Έχω παίξει αρκετά, όχι όλα. Πολλά όμως δεν είναι και τόσο καλά. Οπότε...


This blogger will not return.

30/11/20

Είναι ακόμη κανείς εδώ; (προτελευταίο post)

Κοντεύουν 8 χρόνια από την τελευταία φορά που έγραψα σχετικά με τον μαραθώνιο του να παίξω τα Final Fantasy από το I ως το X. Από τότε που ξεκίνησα έχουν περάσει σχεδόν 14 χρόνια... Αλλά τώρα έχω κάνει ακόμη ένα βήμα προς τον στόχο μου έχοντας τελειώσει το Final Fantasy IX!!! Τον λόγο που πέρασαν τόσα χρόνια μέχρι τώρα δεν θα τον σχολιάσω.

Cloud?
Στις 17 Φεβρουαρίου 2013 είχα τελειώσει το Final Fantasy VIII παίζοντας το στο PS3 / PC Emulator. Αν και είχα το Final Fantasy IX στην Platinum έκδοσή του για το PSX δεν το έπαιξα έτσι αλλά αγόρασα την Digital Editon από PSN Shop για το PS4. Αυτή η έκδοση πέρα των μικρών οπτικών βελτιώσεων έχει μερικά boost που, εν μέρη, κάνουν τον παιχνίδι λιγότερο βαρετό και μονότονο με τα σημερινά δεδομένα αλλά και βοηθούν στο να τελειώσει αρκετά πιο γρήγορα από ότι θα χρειάζονταν παίζοντας το στο PS1. Από αυτά χρησιμοποίησα τα ακόλουθα boost

  • fast foreward για γρήγορο level up στις random μάχες και γρήγορη μετακίνηση
  • 9999 boost για εξοικονόμηση χρόνου στις μάχες που έτσι και αλλιώς είχα το επίπεδο για να νικήσω. Δεν το χρησιμοποίησα για να κερδίσω Boss & Special Battles
  • safe travel σποραδικά στην μετακίνηση στον χάρτη του παιχνιδιού

Αν και το παιχνίδι δίνει την δυνατότητα να ενεργοποιηθούν, δεν ενεργοποίησα περισσότερα boosts όπως max level, max gil & max abilities. Γενικά έπαιξα το παιχνίδι όπως θα το έπαιζα στον «καιρό» του.

Ξεκίνησα το FFIX εν καιρό corona στις 27 Αυγούστου 2020 και το τελείωσα στις 7 Νοεμβρίου 2020. Ολοκληρώνοντας 67% των τροπαίων με το πρώτο παίξιμο (δεν νομίζω πως θα υπάρχει δεύτερο σύντομα...). Εξαιτίας του μίνι-παιχνιδιού με το σκοινάκι δεν νομίζω πως υπάρχει ρεαλιστική πιθανότητα να το πολεμήσω για το πλατινένιο τρόπαιο. Κατά τα άλλα, πολέμησα και νίκησα το superboss Ozma και ανέβασα τον/την Quina (ο αγαπημένος μου χαρακτήρα με διαφορά! ❤️) στο μέγιστο επίπεδο 99. Συνολικά έπαιξα 62 ώρες και 26 λεπτά.

 

Το ένατο FF τελειοποιεί το σύστημα των 2D γραφικών παρασκηνίου και 3D γραφικά των χαρακτήρων και FMV που ξεκίνησε το Final Fantasy 7 αλλά σε αντίθεση με το 7 και το 8 επιστρέφει στις ρίζες του μοιάζοντας τα προηγούμενα παιχνίδια ως το 6 αναφορικά με τον κόσμο και την ιστορία του παιχνιδιού. Γενικά αν και ευχάριστο δεν ήταν ένα παιχνίδι που μου πήρε την ανάσα ή μου άφησε αξέχαστες αναμνήσεις. 

Για να τελειώσω τον μαραθώνιο μου απομένει το Final Fantasy X. Το είχα ξεκινήσει και έπαιξα ως ένα σημείο στο παρελθόν στο PS2 αλλά νομίζω πως θα χρειαστεί να το παίξω πάλι από την αρχή και αυτό θα γίνει μάλλον με ένα HD remake. Άγνωστο πότε θα το ξεκινήσω και θα τελειώσω. Για την ώρα παίζω Final Fantasy XV. Η επόμενη φορά θα είναι και η τελευταία που θα γράψω κάτι εδώ πέρα. Όποιος ενδιαφέρεται μπορεί να με βρει στο instagram.com/geokirby ή να παρακολουθήσει τι παίζω στο grouvee.

Τα λέμε πάλι το αργότερο σε 8 περίπου χρόνια

28/8/15

❤️❤️❤️❤️❤️❤️❤️❤️❤️❤️❤️❤️❤️❤️❤️❤️❤️❤️❤️❤️

Είκοσι καρδιές
Εκατό Maiamai
Πέντε μπουκάλια
Hyrule & Lorule saved



Με αυτά και αυτά, ολοκλήρωσα (ή κατά άλλους, έγλειψα) το κύριο παιχνίδι του A Link between worlds. Σύμφωνα με τα στατιστικά του 3DS μου πήρε 24:11 και 19 παρτίδες με μέσο όρο μία ώρα και δεκαέξι λεπτά παιχνιδιού κάθε φορά. Το μόνο που μένει τώρα είναι το Streetpass κομμάτι του παιχνιδιού κάτι που είναι όμως δεύτερης προτεραιότητας. Καιρός να συνεχίσω με κάτι πιο σκοτεινό...


27/8/15

RE: A Link between worlds

Με τον JimP παίξαμε και τελειώσαμε σχεδόν παράλληλα το A Link between worlds τις τελευταίες μέρες και αφού έγραψε ήδη τις εντυπώσεις του ευκαιρία να ξεσκονίσω και εγώ το blog και να γράψω και εγώ για το παιχνίδι, εν μέρη ως απάντηση ;-)

Το πρώτο Zelda παιχνίδι (που δεν είναι port ή remake) για το 3DS τοποθετείται χρονολογικά έξι γενεές μετά το A Link to the past του SNES, του οποίου το στιλ ακολουθεί από πλευράς γραφικών (αν και τρισδιάστατα), gameplay και μουσικής. Τα γεγονότα του προκατόχου του, δεν έχουν ξεχαστεί και αναφέρονται μέσα στο παιχνίδι, συγκεκριμένα μου άρεσαν οι πίνακες μέσα στο κάστρο Hylian που περιγράφουν τα γεγονότα πριν το A Link between worlds.


Φυσικά υπάρχουν και άλλες αναφορές από διαφορετικά παιχνίδια π.χ. ο Dampé από το Ocarina of time που φυσικά βρίσκεται στο νεκροταφείο...


Ή, η μάσκα του Majora που κρέμεται στον τοίχο μέσα στο σπίτι του Link, η οποία ήταν και ο προάγγελος του Majora's Mask port για το 3DS που ακολούθησε μετά την κυκλοφορία του A Link between worlds.


Σε αντίθεση με τον Jim δεν βρήκα τα μπουντρούμια λίγα, είναι 12 όπως ήταν και στο A Link to the past (13 αν μετρήσεις ένα μίνι-μπουντρούμι). Για λίγα μπουντρούμια θα πρέπει να ντρέπεται το Wind waker που έχει μόνο 7 (το πολύ 10 αν μετρήσεις 3 μίνι-μπουντρούμια). Παρόλα αυτά θα συμφωνήσω με τον Jim πως είναι ιδιαίτερα εύκολα. 

Εκεί που κάποτε στα νιάτα μου θυμάμαι πως για το A Link to the past έπαιζα πάνω κάτω μια μέρα για να βγάλω ένα μπουντρούμι σε αυτό το παιχνίδι τα έβγαζα στο πι και φι. Ίσως λόγω του ότι έχω εμπειρία από τον προκάτοχό του και σχεδόν πάντα ήξερα αμέσως τι πρέπει να κάνω. Να αναφέρω εδώ πως το πρώτο μου Zelda, το A Link to the past στο SNES ήταν μάλιστα στα γαλλικά όταν τότε δεν καταλάβαινα γρι από την συγκεκριμένη γλώσσα... Βλέπετε ήταν εποχές που οι κασέτες είχαν συχνά μόνο μία γλώσσα και όταν τις αγόραζες μεταχειρισμένες χωρίς κουτί και βιβλίο οδηγιών μέσα από ένα καλάθι στα σχετικά μαγαζιά που αντάλλαζαν και δάνειζαν παιχνίδια τότε, συχνά δεν ήξερες τι σε περίμενε... 

Πράγματι είναι η πρώτη φορά που μπορείς να αγγίξεις το Triforce μέσω context button όπως αναφέρει και ο Jim. Παρόλα αυτά για την ευχή δεν είναι η πρώτη φορά. Μετά την νίκη επί του Ganon στο τέλος του A Link to the past, αγγίζει και πάλι το τότε Link το Triforce (σε cutscene όμως) και κάνει την ευχή να ξανά γίνει Hyrule όπως ήταν πριν εμφανιστεί ο Ganon και να ξανά επανέλθουν στην ζωή αυτοί που πέθαναν εξαιτίας του (όπως π.χ. ο θείος του Link). Επίσης το τέλος του Skyward Sword δεν θυμάμαι αν ο Link αγγίζει το Triforce με context button ή πάλι μέσω cutscene, πάντως και εκεί κάνει την ευχή του να νικηθεί ο (imprisoned) Demise, κάνοντας το άγαλμα της θεάς να πέσει πάνω του και να τον κατά πλακώσει (τουλάχιστον στο παρών...).

Τέλος και στο Wind Waker έχουμε ευχή, αν και αυτήν την φορά από τον Daphnes Nohansen Hyrule, που αγγίζει το Triforce πριν από τον Ganon και εύχεται το παλιό Hyrule να καταποντιστεί αλλά ο Link και η Tetra/Zelda να βρουν ένα νέο. Όλα αυτά πάντως σε cutscene... Κάτι που κάνει πράγματι την δυνατότητα στο συγκεκριμένο παιχνίδι να ξεχωρίζει.

Το κλείσιμο του παιχνιδιού με τον Link να επιστρέφει το Master Sword έγινε και στο A Link to the past, μόνο που τότε:
AND THE MASTER SWORD
SLEEPS AGAIN...
FOREVER!
Ίσως δεν είχαν σκεφτεί τα πόσα sequels πρόκειται να έρθουν ή δεν είχαν ξεκαθαρίσει την χρονολογία και πως το Α Link to the past δεν θα είναι το τελευταίο παιχνίδι από όλα...

Τελειώνοντας τα δικά μου στατιστικά από το τέλος του παιχνιδιού:




Χωρίς αυτό να σημαίνει πως σταματάω εδώ μια και λείπουν ακόμη 3 καρδιές και τα μισά MaiMai και κάτι ψιλά ακόμη να ολοκληρώσω... Μία ώρα με δύο το πολύ παραπάνω; 19:19 και έχουμε μέλλον ;)