Και το Hyrule σώθηκε πάλι...

Σήμερα τελείωσα το Zelda: Twilight Princess! Ήταν αρκετά καλή εμπειρία ως παιχνίδι αν και εν τέλη πιστεύω πως το Ocarina of Time είχε καταφέρει να μου βγάλει περισσότερα συναισθήματα στην επιφάνεια καθώς το έπαιζα και όταν το τελείωσα. Δεν παύει όμως το Twilight Princess να είναι ένα πολύ καλό παιχνίδι, που σίγουρα το χάρηκα και θα το χαρώ περισσότερο καθώς θα τελειώνω και τα επιπλέον πράγματα που υπάρχουν στο παιχνίδι. Ακολουθεί ένα κείμενο με εντυπώσεις / πληροφορίες που έγραψα σε ένα φόρουμ:

Λόγω της επιστροφής στα ρεαλιστικά γραφικά όπως και στο Ocarina of time, ήταν σίγουρα το πιο αναμενόμενο Zelda από τους φανς τον τελευταίο καιρό. Τελικά δεν κυκλοφόρησε μόνο στον κύβο αλλά έγινε και port στο Wii, το οποίο έπαιξα και εγώ. Ας αρχίσω ίσως με το πιο ενδιαφέρον θέμα όσον αφορά την Wii έκδοση, που είναι ο χειρισμός.

Ο χειρισμός είναι αρκετά εύκολος και όχι ιδιαίτερα κουραστικός όπως ίσως θα περίμενε κάποιος. Με την κίνηση του Wii mote γίνεται ο χειρισμός του σπαθιού του Link. Μερικοί ίσως απογοητευτούν επειδή οι κινήσεις δεν είναι real time. Δηλαδή δεν κινείς το Wiimote στον χώρο και αντίστοιχα κινείται και το ξίφος του Link. Υπάρχουν συγκεκριμένες κινήσεις που κάνεις, πχ μια οριζόντια κίνηση κάνει οριζόντια επίθεση με το σπαθί, μια κάθετη, κάθετη επίθεση κτλ. Αντίθετα με το ξίφος, το πιο απολαυστικό και εύκολο σημείο είναι όταν χρησιμοποιείς τόξο ή τον γάντζο. Τότε μπορείς να στρέψεις το Wiimote προς το σημείο που θέλεις να χτυπήσεις και όλα γίνονται εύκολα και με πολύ μεγάλη ακρίβεια. Η κίνηση του Link γίνεται με το nukchuck και τα αντικείμενα τοποθετούνται στον σταυρό κατεύθυνσης του Wiimote.

Από ιστορία το Twilight Princes φαίνεται να αλλάζει πορεία σε σχέση με το προηγούμενο Wind Waker. Είναι αρκετά πιο σκοτεινό και ατμοσφαιρικό από τα περισσότερα προηγούμενα Zelda (εμένα προσωπικά μου θύμισε στο ύφος αρκετά το Majora's Mask). Αν και δεν υπάρχουν αρκετά στοιχεία μέσα στο παιχνίδι για το πότε ακριβώς τοποθετείται χρονολογικά, σίγουρο είναι πως είναι μετά το Ocarina of Time και πριν το Wind Waker (η εξήγηση γιατί είναι spoiler :Ρ).

Ο κόσμος του Twilight Princes είναι μάλλον ο μεγαλύτερος σε Zelda παιχνίδι ως τώρα. Τόσο μεγάλος που κάνει απαραίτητη την χρήση της Epona ή την ταχύτητα του λύκου για τις μετακινήσεις. Παρά το μέγεθός του πάντως κάθε άλλο παρά κενός μπορεί να χαρακτηριστεί. Από γραφικής πλευράς είναι γεμάτος στην λεπτομέρεια, και κάθε γωνία του έχει κάτι για να εξερευνήσει ο παίκτης για να ανακαλύψει κάτι, είτε θα είναι κάποιο κρυμμένο σεντούκι, κομμάτι καρδιάς, μίνι dungeon ή τμήμα ενός από τα πολλά subquests.

Η διάρκεια για την κεντρική ιστορία είναι γύρω στις 40 ώρες (ίσως και 35 για όσους έχουν πιο γρήγορο ρυθμό) παρόλα αυτά, το παιχνίδι από νωρίς αφήνει να εννοηθεί πως δεν τελειώνουν όλα εκεί, μια και από νωρίς θα έρθει σε επαφή ο παίκτης με κάποιος από τα subquest του παιχνιδιού. Η δυσκολία είναι επίσης μέτρια θα έλεγα. Υπάρχουν όμως σημεία με αρκετά έξυπνους γρίφους που θα απασχολήσουν τον παίκτη...