Manhunt 2

Σίγουρα οι περισσότεροι που ασχολούνται έστω και περιστασιακά με ηλεκτρονικά παιχνίδια θα έχουν ακούσει τις τελευταίες μέρες για αυτό το παιχνίδι. Έναυσμα αυτής της επιπλέον διασημότητας ήταν η κατηγορηματική άρνηση να δοθεί ηλικιακή κατάταξη στο συγκεκριμένο παιχνίδι από την Βρετανική υπηρεσία, BBFC (www.bbfc.co.uk) θέτοντας το έτσι παράνομο προς πώληση στην Μεγάλη Βρετανία και Ιρλανδία. Δεύτερο "χτύπημα" προς το Manhunt 2 ήταν η κατάταξη του παιχνιδιού από την Αμερικάνικη υπηρεσία ERSB (www.ersb.org) ως "Adults Only" (μόνο για ενήλικες) σε συνδυασμό με τις δηλώσεις από Nintendo και Sony, πως είναι πολιτική των εταιριών τους να μην επιτρέπουν παιχνίδια αυτής της ηλικιακής κατάταξης να κυκλοφορήσουν στις κονσόλες τους. Μετά από όλες αυτές τις ενέργειες η Rockstar, εκδότρια του παιχνιδιού, έθεσε το Manhunt 2 προσωρινά στον πάγο, όπως η ίδια ανακοίνωσε. Μια και ουσιαστικά όπως έχουν τα πράγματα για την ώρα δεν θα ήταν δυνατό να διαθέσει το παιχνίδι ως έχει σε δύο από τις σημαντικότερες αγορές του κόσμου. Το ερώτημα είναι, έγιναν όσα έγιναν σωστά και δικαίως; Λειτούργησαν σωστά οι οργανισμοί αυτών των κρατών ή είχαμε απλώς λογοκρισία και περιορισμό της ελευθερίας έκφρασης;

Πιστεύω πως δυστυχώς αν και δεν υπάρχει μια απόλυτη απάντηση, οι παραπάνω αντιδράσεις τείνουν περισσότερο προς την λογοκρισία παρά την προστασία. Και αυτό συγκεκριμένα στην περίπτωση της Βρετανίας. Στην Αμερική αν και ουσιαστικά δεν υπάρχει κάποια διαφορά στο αποτέλεσμα, μια και πολλά καταστήματα αρνούνται να διαθέσουν προς πώληση ηλεκτρονικά παιχνίδια με περιεχόμενο που έχει λάβει τον χαρακτηρισμό ΑΟ (Adults Only / μόνο για ενήλικες) από την ERSB καθώς επίσης και η Sony και Nintendo δήλωσαν πως δεν θα επέτρεπαν έτσι και αλλιώς ένα παιχνίδι με τέτοιο χαρακτηρισμό να κυκλοφορήσει στις κονσόλες τους. Σε αυτήν την περίπτωση έχουμε ιδιωτικές επιχειρήσεις που έχουν το κάθε δικαίωμα να αποφασίζουν την πολιτική τους για το τι παιχνίδια επιθυμούν να διαθέτουν προς πώληση ή να επιτρέπουν να κυκλοφορούν στις κονσόλες τους.

Στην Βρετανία όμως ο κρατικός οργανισμός BBFC αντίθετα με τον αντίστοιχο Αμερικάνικο, αρνήθηκε να κατατάξει το παιχνίδι σε κάποια ηλικιακή κατηγορία, απαγορεύοντας το ουσιαστικά με αυτήν την ενέργεια από την χώρα, χαρακτηρίζοντάς το υπερβολικά βίαιο. Σίγουρα δεν έχουν άδικο. Το πρώτο παιχνίδι ήταν βίαιο και η συνέχειά του δεν αναμένονταν διαφορετική. Παρόλα αυτά είναι λίγο οξύμωρο όταν εξίσου και πιθανόν ακόμη και περισσότερο βίαιες εικόνες, κακόγουστες και χωρίς κάποια λογική ή σκοπό σε άλλα μέσα, όπως ο κινηματογράφος, ποτέ δεν είχαν πρόβλημα απαγόρευσης στην ίδια χώρα παρά σε άλλες χώρες με ολοκληρωτικά θεοκρατούμενα καθεστώτα που έτσι και αλλιώς λογοκρίνουν το κάθε τι. Έτσι έχουμε μια άδικη μεταχείριση με δύο σταθμά και κανόνες όσον αφορά την ελευθερία έκφρασης σε ηλεκτρονικά παιχνίδια και άλλα μέσα.

Ακόμη και σε χώρες που θεωρούνται πως βρίσκονται "μπροστά" υπάρχει ένα ταμπού όσον αφορά την ελευθερία έκφρασης στα ηλεκτρονικά παιχνίδια. Ένας λόγος για αυτό πιθανόν να είναι πως δεν έχουμε ξεπεράσει τόσο το κλισέ που θέλει τα ηλεκτρονικά παιχνίδια να είναι ασχολία των παιδιών. Διάβασα όχι λίγες φορές σε Ελληνικό αλλά και ξένο ηλεκτρονικό τύπο σχετικά με ηλεκτρονικά παιχνίδια το συγκεκριμένο παράδειγμα με το συγκεκριμένο παιχνίδι στην συγκεκριμένη κονσόλα Wii του τι θα σκεφτούν οι γονείς όταν δουν το παιδί τους στο σαλόνι να πνίγει κάποιον στο ηλεκτρονικό παιχνίδι κάνοντας την κίνηση με το Wiimote και Nunchuck.

Δεν μπορώ να καταλάβω με ποια λογική γίνεται πάντα αυτό το παράδειγμα. Το Manhunt 2 ποτέ δεν είχε σκοπό να προωθηθεί σε παιδιά. Εξ αρχής ήταν ένα παιχνίδι με δημογραφικό και αγοραστικό κοινό ενήλικες. Αν το συγκεκριμένο παιχνίδι φτάσει στα χέρια ενός παιδιού δεν φταίει το παιχνίδι το ίδιο αλλά κάποιος άλλος που συνήθως αδιαφορεί και αγνοεί, είτε λέγεται γονιός, είτε πωλητής είτε κράτος.

Αλλά και πέρα του συγκεκριμένου παιχνιδιού. Γιατί είναι αυτή η εικόνα μόνο σε συνδυασμό κάποιου ηλεκτρονικού παιχνιδιού τόσο φοβερή; Χρόνια πριν τα ηλεκτρονικά παιχνίδια δεν έπαιζαν τα παιδιά πόλεμο χρησιμοποιώντας πιστόλια, σπαθιά και μαχαίρια;