Final Fantasy Fables - Chocobo's Dungeon

Όταν το Chocobo (που ονομάζεται Chocobo...!) και ο Cid, δύο κυνηγοί θησαυρών φτάνουν στον πύργο της άμμου (όποια ομοιότητα με παρόμοιο πύργο στο Final Fantasy I είναι εντελώς τυχαία και ναι και η μουσική που ακούγεται ίδια με το Final Fantasy I είναι πάλι εντελώς τυχαία!) δεν περίμεναν πως ο θησαυρός που κυνηγούσαν θα τους μεταφέρει στην χώρα της Memoria η οποία είχε μυστηριωδώς εξαφανιστεί από τον κόσμο τους πριν χρόνια...

Έτσι ξεκινάει το, πρώτο για το Wii, παιχνίδι με τις περιπέτειες του υπερμεγέθους κιτρινωπού αλλά και χαριτωμένου «κοτόπουλου», που έχει γίνει μασκότ των Final Fantasy παιχνιδιών. Από μεταφορικό μέσο και ίσως βοηθητικός χαρακτήρας σε κάποια από τα Final Fantasy, τώρα πλέον το Chocobo είναι ο πρωταγωνιστής της δικής του spin-off σειράς παιχνιδιών.


Οι χαριτωμένες σκηνές επιστρέφουν!
Το Chocobo's Dungeon για το Wii είναι ένα τυπικό Dungeon Crawler. Το χαρακτηριστικό αυτού του είδους παιχνιδιών είναι τα συνήθως υπερμεγέθη μπουντρούμια που αλλάζουν μορφή κάθε φορά που τα επισκέπτεται ο παίκτης, θεωρητικά κάνοντας κάθε επίσκεψη μέσα σε αυτά μια διαφορετική εμπειρία. Στην πράξη όμως κυριαρχούν συχνά οι ίδιες συγκυρίες και υπάρχει συχνά μια αίσθηση de ja vu παρά το γεγονός πως το μπουντρούμι έχει διαφορετική μορφή.

Προσωπικά δεν είμαι ιδιαίτερος φαν των dungeon crawler αλλά μερικές φορές υπήρξαν εξαιρέσεις που με έκαναν να ασχοληθώ με κάποιο. Το Chocobo Dungeon είναι μια από αυτές.

Με παρόμοιο τρόπο με τον οποίο η προσθήκη του στοιχείου Pokémon σε ένα τυπικό dungeon crawler, έδωσε μια κάπως διαφορετική νότα στα Pokémon Mystery Dungeon στο DS και GBA, έτσι και εδώ, το στοιχείο Final Fantasy ίσως να είναι αυτό το κάτι παραπάνω που κάνει ένα μέτριο dungeon crawler πολύ περισσότερο ενδιαφέρον από όσο θα ήταν διαφορετικά. Από την πρώτη στιγμή του παιχνιδιού υπάρχουν γνώριμοι ήχοι και εικόνες.


Το Mog σε μυστική αποστολή!
Μόνο το ίδιο νομίζει πως έχει
κρυφή διπλή ταυτότητα...
Τα remix πολύ γνωστών μουσικών κομματιών από παλιότερα Final Fantasy αλλά και κυρίως από ακόμη πιο γνωστά κομμάτια των σχετικά προσφάτων Final Fantasy VII και VIII δίνουν μια ιδιαίτερη ζωντάνια και ενεργητική στο όλο παιχνίδι. Πέρα από αυτό, γνώριμα στοιχεία της κυρίους σειράς των Final Fantasy όπως White & Black Mages, και γενικά τα διάφορα jobs, οι κρύσταλλοι, mog και ο Cid κάνουν την εμφάνισή τους στο παιχνίδι.

Εκεί που η μουσική του παιχνιδιού σε κερδίζει, το ίδιο δυστυχώς δεν μπορεί να ειπωθεί για τους διαλόγους. Για κάποιο λόγο δεν με εντυπωσίασαν οι ηθοποιοί που ανέβαλαν τους φωνητικούς ρόλους για την Αγγλική έκδοση του παιχνιδιού. Αρκετές φορές αν και οι διάλογοι ήταν σοβαροί, μου φάνηκαν παρόλα αυτά αστείοι, και χωρίς ιδιαίτερο πάθος στην φωνή τους. Επίσης ο συγχρωνισμός δεν είναι πάντα ο καλύτερος και έτσι συχνά βλέπουμε χείλια να κινούνται αλλά δεν ακούμε κάτι σαν τις παλιές κινέζικες ντουμπλαρισμένες ταινίες. Ίσως τυχερό το Chocobo, που δεν μιλάει στο παιχνίδι. Ευτυχώς, το θεματικό τραγούδι της εισαγωγής (Door Crawl της Ai Kawashima), παρέμεινε στα Ιαπωνικά. Το χειρότερο που θα μπορούσε να γίνει θα ήταν να έβαζαν κάποιο ξενέρωτο Αγγλικό τραγούδι ίδιας ποιότητας με τους διαλόγους, αφαιρώντας αυτό το αρκετά καλό τραγούδι.


Οι μάχες με τους αρχηγούς αποκτούν
ιδιαίτερο ενδιαφέρον με μουσική από το FFVIII
Τα γραφικά του παιχνιδιού είναι σε καλό επίπεδο. Παρόλα αυτά ακολουθούν ένα αρκετά πιο καρτουνίστικο στυλ που θυμίζει περισσότερο τα Crystal Chronicles Final Fantasy παρά αυτά της κυρίας σειράς. Στο τεχνικό τομέα δεν υπάρχουν ιδιαίτερες καινοτομίες, εκτός ίσως από της προσθήκης της διαγώνιας κίνησης στα τετράγωνα των μπουντρουμιών. Πέρα από αυτό το παιχνίδι ακολουθεί έναν κυρίως κλασικό τρόπο παιξίματος, χρησιμοποιώντας τις δυνατότητες του Wiimote στο ελάχιστο. Στην ουσία βέλτιστος τρόπος χειρισμού είναι με το Wiimote σε οριζόντια θέση ala NES ή ακόμη καλύτερα με τον Classic Controller τον οποίο υποστηρίζει το παιχνίδι. Γενικά πρόκειται για ένα παιχνίδι που θα μπορούσε να κυκλοφορήσει σε οποιαδήποτε κονσόλα. Προφανώς για αυτόν τον λόγο το συγκεκριμένο παιχνίδι θα κυκλοφορήσει και ως DS Port στην Ιαπωνία. Apropos, DS. Το αρκετά διασκεδαστικό μίνι παιχνίδι του προηγούμενο παιχνιδιού Chocobo για το DS, το Pop Card Duel, ξανά επιστρέφει και εδώ, με την δυνατότητα online μαχών. Αυτό σίγουρα είναι κάτι το θετικό!

Σεναριακά, αν και είμαι ακόμη στην αρχή, το παιχνίδι φαίνεται να έχει αρκετό ενδιαφέρον, χωρίς όμως να παρουσιάζει κάτι το επικό. Η ιστορία πάντως είναι αρκετά καλή ώστε να δικαιολογεί την χρήση του συστήματος dungeon crawler και ενδιαφέρουσα για να μαγνητίσει το ενδιαφέρον του παίκτη.

Χωρίς να προκαλεί ιδιαίτερη συγκίνηση το όλο παιχνίδι, δεν θα έλεγα πως είναι κακό. Και με το μεγάλο του ατού, το στοιχείο των Final Fantasy, δημιουργεί σίγουρα μια ενδιαφέρουσα πρόταση για τους φαν της σειράς.