FFVI: The End + +

Μετά από ατελείωτες μάχες μέσα στο έξτρα dungeon της GBA έκδοσης όπου σχεδόν κάθε τρίτο βήμα είχε ως αποτέλεσμα random encounter, ξεπερνώντας τα εμπόδια με τους γρίφους και τα αδέσποτα bosses, έφτασα τελικά στον Kaiser Dragon! Ο οποίος δεν έκρυψε την χαρά του που με είδε και άρχισε τα κοσμητικά επίθετα για το ανθρώπινο είδος πριν ορμήσει στην μάχη. Που όμως μου φάνηκε γενικά ευκολότερη από κάποιες άλλες μέσα στο ίδιο dungeon. Όχι πως ο Kaiser Dragon ήταν εύκολος, το αντίθετο μάλιστα: πήρε πολύ περισσότερη ώρα για να τον νικήσω από οποιαδήποτε άλλη μάχη. Περισσότερο και από τον τελικό Kefka. Απλώς δεν είχε τόσες πολλές ύπουλες ή άδικες κινήσεις και γενικά ήταν βατός. Αφού τον νίκησα και απέκτησα τον Diablos, το παιχνίδι μέσω ενός imp μου ενημέρωσε πως πλέον έχει ξεκλειδωθεί η τελευταία πρόκληση του παιχνιδιού, η Soul Shrine.

Αυτή η τελευταία πρόκληση βάζει τον παίκτη σε συνεχόμενες μάχες με εχθρούς και αρχηγούς από όλη την διάρκεια του παιχνιδιού. Δυνατότητα να γιατρευτεί κάποιος παίχτης ή για αλλαγή εξοπλισμού δεν υπάρχει ανάμεσα στις μάχες παρά μόνο όταν νικήσει ο παίκτης έναν συγκεκριμένο αριθμό μαχών. Επίσης αν φύγει από το σημείο (για να αποθηκεύσει το παιχνίδι, πχ.) θα πρέπει να ξανά αρχίσει από την αρχή την επόμενη φορά που θα επιστρέψει. Αρχικά οι μάχες είναι αρκετά εύκολες μια και ξεκινουν με απλούς εχθρούς που δεν χρειάζονται παρά ένα χτύπημα (με το επίπεδο που βρίσκονται οι χαρακτήρες) πλέον. Έπαιξα μέχρι και το τρίτο σημείο όπου οι συνεχόμενες μάχες σταματούν αλλά μετά βγήκα έξω για να το σώσω... Οπότε....έχοντας δει και έναν κατάλογο με τους εχθρούς που με περίμεναν στις μάχες δεν μου άνοιξε η όρεξη ιδιαίτερα να το τελειώσω εντελώς και αυτό το μέρος του Final Fantasy VII μια και στις τελευταίες μάχες αναγκάζεσαι να πολεμήσεις όλους τους αρχηγούς του Dragon's Den τον έναν μετά τον άλλο... Κάτι που απαιτεί ακόμη μεγαλύτερο επίπεδο και grinding...

Πέρα από αυτό πήρα και τον τελευταίο χαρακτήρα του παιχνιδιού, τον Gogo. Ένας μυστηριώδης μίμος που έκανε την πρώτη του εμφάνιση στο προηγούμενο Final Fantasy, το V.

Γενικά είμαι πολύ ευχαριστημένος από την όλη εμπειρία που προσέφερε το Final Fantasy VI. Δεν το κρύβω πως είναι από τα αγαπημένα μου, λόγω της ενδιαφέρουσας ιστορίας του, το βάθος και πλήθος των χαρακτήρων που εμφανίζονται. Τις πολλές ανατροπές και το πρώτο μεγάλο αποκορύφωμα που ο κόσμος σχεδόν καταστρέφεται. Επίσης είναι το πρώτο που ξεφεύγει από το κλασικό στιλ «fantasy» που κυριαρχεί σε όλα τα παιχνίδια πριν από αυτό και ξεκινά το περισσότερο σκοτεινό και σύγχρονο τεχνολογικά στιλ που θα συνεχιστεί για τα επόμενα παιχνίδια.

Όπως όλα τα καλά πράγματα όμως τώρα τελείωσε και αυτό και σειρά έχει... το μάλλον πιο γνωστό ανάμεσα στα παιχνίδια της σειράς, το Final Fantasy VII.


Τα στατιστικά μου ως εδώ πέρα:

Terra 
Lvl 73, HP 8205, MP 999

Locke
Lvl 60, HP 5746, MP 700

Cyan
Lvl 61, HP 5515, MP 727

Shadow
Lvl 55, HP 4426, MP 731

Edgar
Lvl 62, HP 5549, MP 727

Sabin
Lvl 59, HP 5040, MP 686

Celes
Lvl 54, HP 4479, MP 823

Strago
Lvl 56, HP 4515, MP 751

Relm
Lvl 57, HP 4845, MP 685

Setzer
Lvl 50, HP 3900, MP 607

Moogle
Lvl 53, HP 5346, MP 643

Gau
Lvl 43, HP 3802, MP 539

Gogo
Lvl 57, HP 4655, MP 673

Umaro
Lvl 36, HP 2123, MP 454

Χρόνος: 55:55
Βήματα: 111195
Gil: 3581533
Bestiarity: 95%