Dreamfall - The longest Journey

Πάει καιρός, πολύς καιρός από τότε που έπαιξα το καταπληκτικό «The longest Journey», ένα point & click adventure που στην εποχή του, είχε ταράξει τα νερά στον χώρο των PC. Χρόνια αργότερα με την ανακοίνωση της συνέχειας του «Dreamfall: The longest Journey» ενθουσιάστηκα με την ιδέα να ξανά γευτώ τους μαγευτικούς κόσμους και τις ιστορίες που ο Ragnar Tørnquist δημιούργησε στο πρώτο παιχνίδι. Με την κυκλοφορία του όμως ο ενθουσιασμός δυστυχώς χάθηκε γρήγορα, μια και δεν κατάφερα να παίξω το παιχνίδι λόγω τεχνικών μέσων ή με λίγα λόγια μη συμβατής κάρτας γραφικών...

Ο καιρός τα έφερε όμως έτσι ώστε τις περασμένες μέρες να καταφέρω να παίξω επιτέλους το Dreamfall, ή μήπως καλύτερα να πω να παρακολουθήσω;

Βλέπετε, το Dreamfall, αν και κυκλοφορεί σε συσκευασία ηλεκτρονικού παιχνιδιού, θα δυσκολευόμουν να το χαρακτηρίσω ηλεκτρονικό παιχνίδι. Σίγουρα, υπάρχουν σημεία που «παίζεις» αλλά τα διηγηματικά και κινηματογραφικά σημεία του παιχνιδιού είναι πολύ περισσότερα ή εντονότερα ώστε να δίνει περισσότερο την αίσθηση ταινίας παρά, παιχνιδιού. Ίσως μιας διαδραστικής ταινίας, θα μπορούσε να πει κανείς.

Πέρα του θέματος του αν είναι ηλεκτρονικό παιχνίδι ή όχι, αυτό που σίγουρα μπορώ να πω είναι πως είναι μια ιδιαίτερα ενδιαφέρουσα και συναρπαστική εμπειρία. Ως σύνολο νομίζω πως δεν καταφέρνει να ξεπεράσει τον προκάτοχό του, κάτι που εξάλλου είναι δύσκολο να γίνει έτσι και αλλιώς με «συνέχειες» και σπάνια καταφέρεται. Το Dreamfall όμως καταφέρνει να φτάσει πολύ κοντά στο πρώτο παιχνίδι, μέσω ίσως μιας άλλης κατεύθυνσης όμως (λόγω του θέματος «μοιάζει ταινία»).

Πάντα ο καθένας μετά το τέλος ενός παιχνιδιού, ταινίας, βιβλίου κτλ, έχει αναρωτηθεί: «άραγε πως θα ήταν τα πράγματα μετά το τέλος;» Αυτό είναι ένα από τα κεντρικά θέματα που παρουσιάζει το Dreamfall, και ίσως αυτό που θα αρέσει περισσότερο σε όσους έχουν παίξει το πρώτο παιχνίδι. Στο Dreamfall ο παίκτης μπορεί να ξανά βρεθεί σε γνώριμα μέρη, από το πρώτο παιχνίδι, να συναντήσει και να μιλήσει με χαρακτήρες από το πρώτο παιχνίδι και να δει τι πορεία πήρε η ζωή τους και πως έχουν αλλάξει. Αυτό το χαρακτηριστικό γίνεται εντονότερο με την πρωταγωνίστρια του πρώτου παιχνιδιού, την April Ryan, η οποία επιστρέφει αλλαγμένη και διαφορετική μετά τα γεγονότα που έζησε. Παρόλα αυτά η πρωταγωνίστρια αυτήν την φορά είναι η Zoë Castillo...

Η Zoë, είναι μια νέα κοπέλα που ίσως χάρις του ευκατάστατου μπαμπά, δεν έχει ιδιαίτερες έννοιες στην καθημερινή της ζωή ως το σημείο που έχει κουραστεί από τα πάντα, και σταματά τις σπουδές, τις παρέες και γενικά την ζωής της και προτιμά να ξαπλώνει όλη μέρα και να βλέπει τηλεόραση. Όλα αυτά όμως τελειώνουν όταν μια μέρα αρχίζει να βλέπει ένα περίεργο κοριτσάκι (ala Ring) στις οθόνες, το οποίο της μιλάει και της ζητεί να βρει την April Ryan και να την σώσει... Έτσι ξεκινάει το ταξίδι της Zoë, σε διάφορες χώρες και ηπείρους αλλά και σε διαφορετικούς κόσμους από τον δικό της...

Και με αυτά, το ταξίδι, το μεγαλύτερο ταξίδι, ξανά ξεκινά ή συνεχίζεται; Και μαζί με τους ήρωες του παιχνιδιού έχω την εντύπωση πως ταξιδεύει και ο παίκτης. Αλλάζει και ο ίδιος και σκέφτεται διάφορα πράγματα...

Δυστυχώς όμως σε αντίθεση με το πρώτο παιχνίδι αυτήν την φορά το τέλος είναι ακόμη πιο ανοιχτό και αγωνιώδες. Πλέον είναι γνωστό πως υπάρξει και ακόμη μια συνέχεια, παρόλα αυτά είναι άγνωστο το πότε.

Καλό ταξίδι λοιπόν σε όσους αποφασίσουν να το κάνουν!

http://www.dreamfall.com/

Final Fantasy Fables - Chocobo's Dungeon

Όταν το Chocobo (που ονομάζεται Chocobo...!) και ο Cid, δύο κυνηγοί θησαυρών φτάνουν στον πύργο της άμμου (όποια ομοιότητα με παρόμοιο πύργο στο Final Fantasy I είναι εντελώς τυχαία και ναι και η μουσική που ακούγεται ίδια με το Final Fantasy I είναι πάλι εντελώς τυχαία!) δεν περίμεναν πως ο θησαυρός που κυνηγούσαν θα τους μεταφέρει στην χώρα της Memoria η οποία είχε μυστηριωδώς εξαφανιστεί από τον κόσμο τους πριν χρόνια...

Έτσι ξεκινάει το, πρώτο για το Wii, παιχνίδι με τις περιπέτειες του υπερμεγέθους κιτρινωπού αλλά και χαριτωμένου «κοτόπουλου», που έχει γίνει μασκότ των Final Fantasy παιχνιδιών. Από μεταφορικό μέσο και ίσως βοηθητικός χαρακτήρας σε κάποια από τα Final Fantasy, τώρα πλέον το Chocobo είναι ο πρωταγωνιστής της δικής του spin-off σειράς παιχνιδιών.


Οι χαριτωμένες σκηνές επιστρέφουν!
Το Chocobo's Dungeon για το Wii είναι ένα τυπικό Dungeon Crawler. Το χαρακτηριστικό αυτού του είδους παιχνιδιών είναι τα συνήθως υπερμεγέθη μπουντρούμια που αλλάζουν μορφή κάθε φορά που τα επισκέπτεται ο παίκτης, θεωρητικά κάνοντας κάθε επίσκεψη μέσα σε αυτά μια διαφορετική εμπειρία. Στην πράξη όμως κυριαρχούν συχνά οι ίδιες συγκυρίες και υπάρχει συχνά μια αίσθηση de ja vu παρά το γεγονός πως το μπουντρούμι έχει διαφορετική μορφή.

Προσωπικά δεν είμαι ιδιαίτερος φαν των dungeon crawler αλλά μερικές φορές υπήρξαν εξαιρέσεις που με έκαναν να ασχοληθώ με κάποιο. Το Chocobo Dungeon είναι μια από αυτές.

Με παρόμοιο τρόπο με τον οποίο η προσθήκη του στοιχείου Pokémon σε ένα τυπικό dungeon crawler, έδωσε μια κάπως διαφορετική νότα στα Pokémon Mystery Dungeon στο DS και GBA, έτσι και εδώ, το στοιχείο Final Fantasy ίσως να είναι αυτό το κάτι παραπάνω που κάνει ένα μέτριο dungeon crawler πολύ περισσότερο ενδιαφέρον από όσο θα ήταν διαφορετικά. Από την πρώτη στιγμή του παιχνιδιού υπάρχουν γνώριμοι ήχοι και εικόνες.


Το Mog σε μυστική αποστολή!
Μόνο το ίδιο νομίζει πως έχει
κρυφή διπλή ταυτότητα...
Τα remix πολύ γνωστών μουσικών κομματιών από παλιότερα Final Fantasy αλλά και κυρίως από ακόμη πιο γνωστά κομμάτια των σχετικά προσφάτων Final Fantasy VII και VIII δίνουν μια ιδιαίτερη ζωντάνια και ενεργητική στο όλο παιχνίδι. Πέρα από αυτό, γνώριμα στοιχεία της κυρίους σειράς των Final Fantasy όπως White & Black Mages, και γενικά τα διάφορα jobs, οι κρύσταλλοι, mog και ο Cid κάνουν την εμφάνισή τους στο παιχνίδι.

Εκεί που η μουσική του παιχνιδιού σε κερδίζει, το ίδιο δυστυχώς δεν μπορεί να ειπωθεί για τους διαλόγους. Για κάποιο λόγο δεν με εντυπωσίασαν οι ηθοποιοί που ανέβαλαν τους φωνητικούς ρόλους για την Αγγλική έκδοση του παιχνιδιού. Αρκετές φορές αν και οι διάλογοι ήταν σοβαροί, μου φάνηκαν παρόλα αυτά αστείοι, και χωρίς ιδιαίτερο πάθος στην φωνή τους. Επίσης ο συγχρωνισμός δεν είναι πάντα ο καλύτερος και έτσι συχνά βλέπουμε χείλια να κινούνται αλλά δεν ακούμε κάτι σαν τις παλιές κινέζικες ντουμπλαρισμένες ταινίες. Ίσως τυχερό το Chocobo, που δεν μιλάει στο παιχνίδι. Ευτυχώς, το θεματικό τραγούδι της εισαγωγής (Door Crawl της Ai Kawashima), παρέμεινε στα Ιαπωνικά. Το χειρότερο που θα μπορούσε να γίνει θα ήταν να έβαζαν κάποιο ξενέρωτο Αγγλικό τραγούδι ίδιας ποιότητας με τους διαλόγους, αφαιρώντας αυτό το αρκετά καλό τραγούδι.


Οι μάχες με τους αρχηγούς αποκτούν
ιδιαίτερο ενδιαφέρον με μουσική από το FFVIII
Τα γραφικά του παιχνιδιού είναι σε καλό επίπεδο. Παρόλα αυτά ακολουθούν ένα αρκετά πιο καρτουνίστικο στυλ που θυμίζει περισσότερο τα Crystal Chronicles Final Fantasy παρά αυτά της κυρίας σειράς. Στο τεχνικό τομέα δεν υπάρχουν ιδιαίτερες καινοτομίες, εκτός ίσως από της προσθήκης της διαγώνιας κίνησης στα τετράγωνα των μπουντρουμιών. Πέρα από αυτό το παιχνίδι ακολουθεί έναν κυρίως κλασικό τρόπο παιξίματος, χρησιμοποιώντας τις δυνατότητες του Wiimote στο ελάχιστο. Στην ουσία βέλτιστος τρόπος χειρισμού είναι με το Wiimote σε οριζόντια θέση ala NES ή ακόμη καλύτερα με τον Classic Controller τον οποίο υποστηρίζει το παιχνίδι. Γενικά πρόκειται για ένα παιχνίδι που θα μπορούσε να κυκλοφορήσει σε οποιαδήποτε κονσόλα. Προφανώς για αυτόν τον λόγο το συγκεκριμένο παιχνίδι θα κυκλοφορήσει και ως DS Port στην Ιαπωνία. Apropos, DS. Το αρκετά διασκεδαστικό μίνι παιχνίδι του προηγούμενο παιχνιδιού Chocobo για το DS, το Pop Card Duel, ξανά επιστρέφει και εδώ, με την δυνατότητα online μαχών. Αυτό σίγουρα είναι κάτι το θετικό!

Σεναριακά, αν και είμαι ακόμη στην αρχή, το παιχνίδι φαίνεται να έχει αρκετό ενδιαφέρον, χωρίς όμως να παρουσιάζει κάτι το επικό. Η ιστορία πάντως είναι αρκετά καλή ώστε να δικαιολογεί την χρήση του συστήματος dungeon crawler και ενδιαφέρουσα για να μαγνητίσει το ενδιαφέρον του παίκτη.

Χωρίς να προκαλεί ιδιαίτερη συγκίνηση το όλο παιχνίδι, δεν θα έλεγα πως είναι κακό. Και με το μεγάλο του ατού, το στοιχείο των Final Fantasy, δημιουργεί σίγουρα μια ενδιαφέρουσα πρόταση για τους φαν της σειράς.

Final Fantasy IV - Λίγο πριν το τέλος

Ή μάλλον λίγο μετά το τέλος; Προχθές έφτασα επιτέλους στον τελευταίο αρχηγού του παιχνιδιού, μέσα στα έγκατα του φεγγαριού. Μετά από μια σκληρή μάχη ο Zemus / Zeromus έπεσε και η ειρήνη επανήλθε και πάλι στον κόσμο του Final Fantasy IV! Αλλά μετά τους τίτλους τέλους το παιχνίδι έκανε γνωστό πως ένα ακόμη μπουντρούμι άνοιξε στο φεγγάρι. Τα Lunar Ruins, γεμάτα με πολύ δυνατά και εκνευριστικά τέρατα!

Τα στατιστικά στο τέλος του παιχνιδιού:

Kain: Lvl 62
Rydia: Lvl 58
Cecil: Lvl 62
Rosa: Lvl 61
Edge: Lvl 61

Χρόνος Παιχνιδιού: 30:20
Gil: 3059435
Bestiary: 74%

Έχοντας κάνει όλα τα προαιρετικά επιπλέον σημεία του παιχνιδιού ως εδώ, το μόνο που απομένει τώρα είναι να τελειώσω και το επιπλέον μπουντρούμι στο φεγγάρι. Ελπίζω στις επόμενες μέρες να το έχω τελειώσει και αυτό, και μετά ακολουθεί το Final Fantasy V.

Tomb Raider Anniversary

Μετά από αρκετά απογεύματα ενασχόλησης, πριν λίγες μέρες τελείωσα το Tomb Raider Anniversary στο Wii.

Το Tomb Raider Anniversary είναι ένα επετειακό remake για τα δέκα χρόνια από το πρώτο Tomb Raider. Βασίζεται στο πρώτο παιχνίδι της γνωστής αρχαιολόγου, αλλά δεν παραμένει απλώς στο να προσφέρει το ίδιο παιχνίδι με μόνο καλύτερα γραφικά. Έχει προστεθεί και αφαιρεθεί υλικό σε σχέση με το πρώτο παιχνίδι, η Lara απόκτα περισσότερες κινήσεις και αξεσουάρ, και η απόδοση του σεναρίου έχει βελτιωθεί. Έτσι το παιχνίδι έχει αρκετά στοιχεία για να θυμίζουν τα παλιά σε όσους είχαν παίξει το πρώτο παιχνίδι, αλλά και εξίσου αρκετά φρέσκα ώστε να παρέχει μια καινούργια εμπειρία.


Πριν την αρχή της μεγάλης περιπέτειας...
Αν και ήμουν θερμός υποστηρικτής της αρχαιολόγου τον καιρό που είχε αποκτήσει την πρώτη της φήμη (στους κύκλους των ηλεκτρονικών παιχνιδιών αλλά και όχι μόνο) και είχα ακολουθήσει τις περιπέτειες της στο δεύτερο, τρίτο και τέταρτο παιχνίδι, ποτέ δεν είχε την ευκαιρία να παίξω το πρώτο, παρά ένα demo παλιά για PC. Επίσης και τα ίδια τα παιχνίδια κατά κάποιο τρόπο από το τρίτο και αργότερα έπαψαν να είναι τόσο συναρπαστικά όσο αρχικά. Υπήρχε μια συνεχής επανάληψη και μονοτονία, λόγω της οποίας μόλις κατάφερα να τελειώσω το TR3 και το 4ο ακόμη δεν το έχω παίξει ως το τέλος ποτέ... Η αλλαγή έγινε με το Tomb Raider Legend το οποίο έδωσε έναν πολύ φρέσκο αέρα στην σειρά και έγινε το πρώτο παιχνίδι με την Lara που ξανά έπαιξα μετά από χρόνια!

Επιστρέφοντας πάλι στο Anniversary, η ευχάριστη έκπληξη του Legend παραμένει. Επιπλέον σε αντίθεση με το Legend έχει αρκετά μεγαλύτερη διάρκεια για παρατεταμένη απόλαυση του παιχνιδιού. Οπτικά, αν και βασίζεται στην PS2 έκδοση φαίνεται να έχει ικανοποιητικά επίπεδα με διάφορες προσθήκες υφών για ένα περισσότερο ατμοσφαιρικό περιβάλλον στο παιχνίδι. Παρόλα αυτά σίγουρα θα μπορούσε περισσότερα με την επιπλέον υπολογιστική δύναμη του Wii.

Το παιχνίδι αναφέρει στην συσκευασία του πως περιέχει έχτρα υλικό για την Wii έκδοση. Αν και αυτό αληθεύει τις περισσότερες φορές πρόκειται όμως περισσότερο για μικρές πινελιές σε κάποια σημεία. Για παράδειγμα αντίθετα με τις άλλες εκδόσεις όπου θα πρέπει να ενεργοποιήσεις απλώς μηχανισμούς με το τράβηγμα μοχλών ή πάτημα κουμπιών, στο Wii θα πρέπει τους μοχλούς να τους τραβήξεις στον αέρα προς τα κάτω για να ενεργοποιηθούν ή να λύσεις μικρούς γρίφους με την βοήθεια του Wiimote. Σίγουρα προσθέτουν κάτι επιπλέον αλλά δεν βρίσκω να είναι αρκετά ή σημαντικά αρκετά ώστε να κάνουν κάποια ιδιαίτερη διαφορά.


Από τα έξτρα του Wii
Επίσης έχουν προστεθεί κάποια κρυμμένα ανάγλυφα σε διάφορα σημεία του παιχνιδιού που μπορούν να βρεθούν χρησιμοποιώντας το Wiimote ως σφυρί, σπάτουλα για να σπάσει ή ως βούρτσα για να καθαριστεί κομμάτι του τείχους και αργότερα ως κάρβουνο για την δημιουργία ενός αντιγράφου του αναγλύφου πάνω σε χαρτί. Οι διαδραστικές σκηνές βίντεο στο Wii αποκτούν εντελώς διαφορετική αίσθηση, μια και απαιτούν από τον παίκτη να κάνει τις ανάλογες κινήσεις. Κάτι που αν και ακούγεται και ίσως φαίνεται αστείο, είναι ιδιαίτερα διασκεδαστικό. Τέλος στις προσθήκες περιλαμβάνεται ο φακός που χρησιμεύει σε διάφορα σκοτεινά σημεία και ένα επιπλέον δωμάτιο στο σπίτι της Lara όπου εμφανίζονται όλα τα μυστικά αντικείμενα και τα αντίγραφα των αναγλύφων που βρήκε.

Ο χειρισμός με το Nunchuck και Wiimote είναι σχετικά εύκολος αν και θέλει λίγη συνήθεια στην αρχή. Μοναδικό μειονέκτημα που βρήκα ήταν η χρήση του Nunchuck στο να πετάγεται ο γάντζος της Lara, αν και η κίνηση πάντα γινόταν όταν το απαιτούσε το παιχνίδι, αρκετές φορές ενεργοποιούταν ξαφνικά σε σημεία που δεν χρειάζεται. Αυτό δεν δημιουργεί κάποιο ιδιαίτερο πρόβλημα, απλώς είναι ίσως λίγο χαζό να πετάγεται ο γάντζος ξαφνικά όταν δεν το περιμένεις. Επίσης μια αλλαγή σε σχέση με τις άλλες εκδόσεις είναι πως η Lara δεν στοχεύει πλέον αυτόματα τους εχθρούς αλλά αυτό γίνεται από τον παίκτη στοχεύοντας με το Wiimote, ένα ακόμη επιπλέον χαρακτηριστικό της Wii έκδοσης είναι πως όταν ένας εχθρός έρχεται κατά πάνω της με φόρα, τα επίπεδα της αδρεναλίνης της αυξάνονται με αποτέλεσμα την δυνατότητα να κάνει μια κίνηση αποφυγής, αλά matrix και να δώσει ένα τελειωτικό χτύπημα στοχεύοντας στο κεφάλι του εχθρού. Όλα αυτά μπορεί να είναι είτε θετικά ή αρνητικά ανάλογα με τις προτιμήσεις του καθενός. Σίγουρα κάνουν το παιχνίδι σίγουρα πιο ενδιαφέρον, απαιτώντας από τον παίκτη περισσότερη δράση παρά απλώς να πατάει μόνο παθητικά το κουμπί για να πυροβολάει. Ταυτόχρονα κάνουν όμως το παιχνίδι και αρκετά πιο δύσκολο επειδή όση ώρα και να πυροβολάει κάποιος τον εχθρό, αν στοχεύει άσχετα δεν θα τον νικήσει. Κάτι που ίσως γίνεται πιο προφανές στις μάχες με τους αρχηγούς, όπου χρειάζεται περισσότερο «στρατηγική» παρά ωμή δύναμη.

Από διάρκεια, το παιχνίδι αν και δεν είναι τεράστιο, είναι αρκετά μεγαλύτερο από το προηγούμενο της σειράς, το Legend. Επίσης όπως και στο Legend, ανάλογα πόσα μυστικά αντικείμενα έχει ανακαλύψει ο παίκτης στο παιχνίδι ξεκλειδώνεται επιπλέον υλικό από διαφορετικές στολές για την Lara, cheats, πληροφορίες για τους χαρακτήρες ως και εικόνες. Ενδιαφέρον στις εικόνες βρήκα την προσθήκη εικόνων που συγκρίνουν το πρωτότυπο TR1 με το Anniversary remake. Επίσης κάθε επίπεδο μετά την πρώτη του ολοκλήρωση μπορεί να ξανά παιχτεί με αντίπαλο τον χρόνο για ακόμη περισσότερο υλικό ήια να βρεθούν τα μυστικά αντικείμενα που δεν βρέθηκαν την πρώτη φορά ή και για να ακούσει τα σχόλια των δημιουργών σχετικά με διάφορα σημεία του παιχνιδιού κάτι που ανεβάζει τον χρόνο ενασχόλησης του παίκτη αν θέλει να δει και να ακούσει «τα πάντα» από το παιχνίδι..

Γενικά ως σύνολο, χωρίς να είναι τέλειο, το Tomb Raider Aniversary για το Wii αποτελεί ένα αρκετά ενδιαφέρον παιχνίδι που δεν θα απογοητεύσει όποιον θελήσει να ασχοληθεί μαζί του, ιδιαίτερα μάλιστα όσους είναι φαν της Lara. Αν σε κάποιον άρεσε το Legend σίγουρα θα του αρέσει και αυτό και θα το ευχαριστηθεί περισσότερο λόγο της μεγαλύτερης του διάρκειας.

Επίσημο Site:
http://www1.tombraider.com/anniversary/

Nodame Cantabile

Όταν μια μέρα κατέβασα αυθόρμητα το πρώτο επεισόδιο του δεύτερου κύκλο της συγκεκριμένης anime σειράς δεν περίμενα πως θα μου άρεσε τόσο ώστε τελικά να καταλήξω μέσα σε μια εβδομάδα να έχω δει ολόκληρη και την πρώτη σαιζόν καθώς επίσης και όλα τα live action επεισόδια...

Το anime διηγείται την ιστορία της Noda Megumi ή Nodame και του Chiaki Shinichi, που σπουδάζουν στην ίδια μουσική σχολή, ζουν σε διπλανά διαμερίσματα αλλά κατά τα άλλα είναι εντελώς διαφορετικοί χαρακτήρες και άνθρωποι.

Ο Shinichi ποτέ δεν είχε ιδιαίτερες σχέσεις ή είχε παρατηρήσει την Megumi που μένει δίπλα του. Μια μέρα όμως μετά από μια μεγάλη απογοήτευση και πολύ αλκοόλ, ξυπνά σε ένα άγνωστο δωμάτιο ακούγοντας τον ήχο ενός πιάνου και βλέπει την Megumi να παίζει πιάνο.... ανάμεσα σε σωρούς σκουπιδιών... Έτσι έγινε η πρώτη γνωριμία με την Megumi και τον κόσμο της. Βλέπετε, η Megumi δεν είναι ιδιαίτερα τακτική με την καθαριότητα, κάνει μπάνιο κάθε 4-5 μέρες, προτιμά να παίζει και να τρώει (συνήθως τα φαγητά των άλλων) παρά να κοπιάσει για κάτι και είναι μανιακή συλλέκτης από διάφορα αντικείμενα του αγαπημένου της anime Purigorota...

Αντίθετα ο Shinichi, όντας ο γιος ενός διάσημου πιανίστα, μεγάλωσε σε διάφορες Ευρωπαϊκές πόλεις. Είναι ιδιαίτερα σχολαστικός με την καθαριότητα και πάντα τελειομανής στην δουλειά του με βλέψεις για μεγάλη καριέρα ως μαέστρος σε ορχήστρα στο μέλλον. Άλλα εξαιτίας ενός τραυματικού γεγονότος σε μικρή ηλικία ο Shinichi δεν μπορεί να πετάξει με αεροπλάνο. Σαν να μην έφτανε αυτό έχει φοβία και με τα πλοία επίσης, μένοντας καθηλομένος έτσι στην Ιαπωνία...

Μετά την πρώτη μοιραία συνάντηση των δύο, η Nodame δεν ξεκολλάει από τον Shinichi και αυτό έχει ως αποτέλεσμα πολλές ξεκαρδιστικές καταστάσεις...

Βασισμένο στο manga της Tomoko Ninomiya το Nodame Cantabile πρωτοεμφανίστηκε στην τηλεόραση υπό την μορφή live action drama με 11 επεισόδια. Αργότερα ξεκίνησε η μεταφορά του και σε anime μορφή και προβλήθηκαν παράλληλα και δύο έξτρα επεισόδια της live action έκδοσης. Πλέον το anime συνεχίζεται και με δεύτερη σαιζόν.

Με Fast Foreward την πρώτη σαιζόν του anime, έχω φτάσει πλέον να βλέπω την δεύτερη η οποία προβάλλεται αυτό το διάστημα στην Ιαπωνία. Τώρα οι δύο ήρωες μας αφού ξεπέρασαν τα προσωπικά τους προβλήματα έχουν φτάσει στο Παρίσι στην Γαλλία όπου συνεχίζουν τις σπουδές τους. Τα πράγματα όμως δεν είναι τόσο εύκολα όσο φαίνονταν αρχικά, ιδιαίτερα για την Nodame που εκτός από την γλώσσα, θα πρέπει να συνηθίσει και την διαφορετική "δυτική" κουλτούρα της Ευρώπης, όπως επίσης να αποδείξει το ταλέντο της στο πιάνο... Η συνέχεια κάθε εβδομάδα από το Fuji TV!

Τελειώνοντας, για όσους αναρωτιούνται που κολλάει το Cantabile στον τίτλο, είναι μουσικός όρος από τα Ιταλικά και σημαίνει "με τραγουδιστό τρόπο", "σαν τραγούδι" και έχει να κάνει με τον τρόπο που η Megumi παίζει το πιάνο.

Επίσημο Site (Live Action)
Επίσημο Site (Anime)

Final Fantasy IV Advance

Μετά από αρκετό διάστημα αφότου ξεκίνησα το Final Fantasy IV Advance, έχω φτάσει πλέον σχεδόν στα μισά του παιχνιδιού. Σκέφτηκα πως είναι ώρα να γράψω μερικές εντυπώσεις και σχόλια.

Το Final Fantasy IV ήταν το πρώτο Final Fantasy με το οποίο ασχολήθηκα. Αποτελεί το πρώτο παιχνίδι της σειράς για την κονσόλα Super Nintendo και κυκλοφόρησε το 1991 στην Ιαπωνία. Ήταν και το δεύτερο Final Fantasy που κυκλοφόρησε στην Αμερική (το ΙΙ και ΙΙΙ του NES υπήρχαν μόνο στην Ιαπωνία τότε) και για αυτόν τον λόγο κυκλοφόρησε ως «Final Fantasy II» εκεί. Για Ευρώπη όπως πάντα εκείνον τον καιρό δεν υπάρχει λόγος...

Παρά την μεταφορά του τέταρτου FF στην πιο ισχυρή κονσόλα SNES, το παιχνίδι συνεχίζει να έχει, αρκετές οπτικές ομοιότητες (όπως το μέγεθος των χαρακτήρων, ο χάρτης του κόσμου) με τα προηγούμενα παιχνίδια του NES. Σε αντίθεση με το πέμπτο και έκτο παιχνίδι παραμένει περισσότερο σαν ένα αρκετά βελτιωμένο οπτικά, ακουστικά κτλ παιχνίδι της NES γενιάς παρά ένα της SNES γενιάς.

Η Αμερικάνικη έκδοση, την οποία είχα παίξει και εγώ πριν κάποια χρόνια, είχε περισσότερες αλλαγές σε σχέση με την Ιαπωνική πέρα το ονόματος. Πολλά στοιχεία αφαιρέθηκαν ή λογοκρίθηκαν λόγω αναφορών σε θρησκευτικά θέματα, σεξουαλικό περιεχόμενο ή θάνατο. Κάποιες παρασκηνιακές πληροφορίες για μερικούς χαρακτήρες παραλήφθηκαν και το παιχνίδι ως το σύνολό του έγινε αρκετά πιο εύκολο από την Ιαπωνική έκδοση. Αυτή η πιο εύκολη έκδοση του παιχνιδιού, ξανά κυκλοφόρησε και στην Ιαπωνία ως «Final Fantasy IV easytype»

Πέρα των εκδόσεων το συγκεκριμένο παιχνίδι παραμένει ένα από τα πιο σοβαρά της σειράς, έχοντας καθόλου λίγους θανάτους χαρακτήρων στην ιστορία του. Η ιστορία ξεκινά καθώς ο πρωταγωνιστής ο Cecil γυρνώντας από μια αποστολή, αμφισβητεί τις προθέσεις του βασιλιά του Baron που εκτελεί. Όταν εκφράζει την αντίρρησή του στον βασιλιά του καθαιρείται από το αξίωμά του και του ανατίθεται μια ακόμη αποστολή κατά την οποία αποφασίζει να σταματήσει το βασίλειο του Baron στο να μαζέψει όλους τους κρυστάλλους...

Ακολουθώντας την γνωστή της τακτική η Square (Square Enix αργότερα) μετέφερε το Final Fantasy IV, επαναφέροντας αρχική δυσκολία, αφαιρώντας την λογοκρισία και προσθέτοντας διάφορες οπτικές, μεταφραστικές και τεχνικές βελτιώσεις, σε άλλες άλλες κονσόλες όπως το Playstation, WonderSwan Color, Gameboy Advance ως και το τελευταίο τρισδιάστατο remake στο Nintendo DS. Επίσης πρόσφατα κυκλοφόρησε και μια συνέχεια του για τα κινητά τηλέφωνα στην Ιαπωνία, με τον τίτλο «Final Fantasy IV the After: 月の帰還».

Η GBA έκδοση, βασίστηκε πάνω σε αυτήν του WonderSwan Color με επιπρόσθετες οπτικές βελτιώσεις ώστε να φτάσει ακόμη περισσότερο στο επίπεδο της SNES έκδοσης. Όπως έγινε και σε όλες τις επανεκδόσεις για το GBA, έχουν προστεθεί διάφορα μικρά έξτρα όπως bestiary και δύο επιπλέον μπουντρούμια με πολύ δυσκολότερους εχθρούς αλλά και πολύ δυνατά όπλα και πανοπλίες ως ανταμοιβή.

Οι αρχικές Ιαπωνικές και Αμερικάνικες εκδόσεις του παιχνιδιού είχαν αρκετά bug, τα περισσότερα από τα οποία ευτυχώς διορθώθηκαν στην Ευρωπαϊκή έκδοση (να και ένα παράδειγμα που μερικές φορές έχουμε καλύτερη μεταχείρισή, θα μπορούσε να πει κανείς). Ακόμη και έτσι η GBA έκδοση του Final Fantasy IV συνεχίζει να έχει κάποια μικροπροβλήματα. Προσωπικά με ενοχλεί ιδιαίτερα η μη δυνατότητα απομνημόνευσης του κέρσορα στην τελευταία θέση που ήταν. Η επιλογή για αυτό υπάρχει στο παιχνίδι αλλά για κάποιο περίεργο λόγο λειτουργεί μόνο στο κεντρικό μενού του παιχνιδιού και όχι στα μενού με τα ξόρκια και τις επιθέσεις στις μάχες όπου θα ήταν πολύ πιο χρήσιμο. Έτσι κάθε φορά θα πρέπει ο παίκτης να ψάχνει ένα συγκεκριμένο ξόρκι. Μια και αυτή η προσθήκη υπήρχε ήδη στις μεταφορές του Final Fantasy I&II και Final Fantasy III σε GBA και DS αντίστοιχα είναι λίγο περίεργο που λείπει εδώ.

Ως σύνολο όμως, το παιχνίδι εξακολουθεί να είναι απολαυστικό και ιδιαίτερα ενδιαφέρον. Περισσότερο για εμένα που για πρώτη φορά μετά την SNES έκδοση το παίζω με την βελτιωμένη μετάφραση. Για όποιον δεν το έχει ξανά παίξει, και θα προτιμούσε κάτι πιο κοντά στα σημερινά στάνταρ θα πρότεινα περισσότερο το DS remake, που εκτός από τρισδιάστατα γραφικά, φωνητικούς διαλόγους και FMV, έχει και περισσότερο υλικό το οποίο είχε σχεδιαστεί να μπει στο παιχνίδι αλλά τελικά αφαιρέθηκε από την πρώτη έκδοσή του στο SNES και χρησιμοποιείται τώρα για πρώτη φορά!

Τελειώματα και Αρχές

Τελείωσε το Macross F... :( Παρόλα αυτά, τελείωσε με ένα θεαματικό επεισόδιο που κάλυψε τις προσδοκίες μου και με την ανακοίνωση πως μια ταινία Macross F βρίσκεται υπό παραγωγή αυτόν το καιρό! Καθόλου άσχημα! Ως σύνολο, προτείνω την σειρά ανεπιφύλακτα και στους φαν αλλά και μη της πρωτότυπης σειράς.

Macross F
25 Επεισόδια & Ταινία (προγραμματισμένη)
Σκηνοθεσία: Yasuhito Kikuchi, Shouji Kawamori
Σενάριο: Hiroyuki Yoshino, Shouji Kawamori
Στούντιο: Satelight
Επίσημο Site: http://www.macrossf.com/


Τελείωσε και το World Destruction - 世界撲滅の六人. Το τέλος του World Destruction ήταν λίγο ως πολύ αναμενόμενο και όχι ιδιαίτερα θεαματικό, συνοπτικό και ρηχό. Με λίγα λόγια κάπως απογοητευτικό σε σχέση με όλα όσα θα μπορούσε να είναι βάση της αρχικής ιδέας. Αναρωτιέμαι κατά πόσο το παιχνίδι στο οποίο βασίστηκε θα ακολουθήσει την συγκεκριμένη ιστορία που αναπτύχθηκε στο anime. Ελπίζω να μην γίνει αυτό και να ακολουθήσει την δική του πορεία... Ίσως αν ήταν μεγαλύτερο σε διάρκεια και όχι μόνο 13 επεισόδια να μπορούσε να αναπτυχθεί περισσότερο και να γίνει καλύτερο. Ως έχει δεν νομίζω πάντως να προσφέρει κάτι το ιδιαίτερο στον θεατή παρά μια αρκετά καλή αρχική ιδέα που χάνει την σοβαρότητά της και γίνεται περισσότερο ελαφριά κωμωδία με μικρά διαλείμματα δράματος.

World Destruction - 世界撲滅の六人
13 Επεισόδια
Σκηνοθεσία: Shunsuke Tada
Στούντιο: Production I.G
Επίσημο Site: http://www.tv-tokyo.co.jp/anime/world-d/


Η επόμενη anime σειρά που ξεκίνησα βασίζεται επίσης σε ένα ηλεκτρονικό παιχνίδι ρόλων, συγκεκριμένα πρόκειται για το Tales of the Abyss. Το συγκεκριμένο παιχνίδι έχει κυκλοφορήσει για το PS2 σε Ιαπωνία και Αμερική (στην Ευρώπη πάλι μας γράψανε...). Αν και φαν των Tales of παιχνιδών το συγκεκριμένο δεν το έχω παίξει και έτσι σκέφτηκα πως βλέποντας το anime θα μπορώ να έχω μια σχετική εικόνα της ιστορίας του. H προηγούμενη απόπειρα μεταφοράς Tales of παιχνιδιού σε anime έγινε με το Tales of Symphonia το οποίο μεταφέρθηκε ως OVA. Κάτι που ήταν μάλλον μια κακή επιλογή μην έχοντας αρκετό χρόνο να παρουσιάσει ολόκληρη την ιστορία του παιχνιδιού. Σαν αποτέλεσμα μόνο το πρώτο μισό του παιχνιδιού μεταφέρθηκε και πάλι με πολύ συνοπτικά όλα τα γεγονότα... Αυτήν την φορά όμως πρόκειται για σειρά 26 επεισοδίων. Έχοντας δει τα 2 πρώτα ως τώρα μου φάνηκε αρκετά ενδιαφέρουσα και νομίζω πως θα συνεχίσω :)

Tales of the Abyss
26 Επεισόδια
Σκηνοθεσία: Kenji Kodama
Σενάριο: Akemi Omode
Στούντιο: Sunrise
Επίσημο Site: http://www.tv-toa.jp/


Πέρα από anime για την ώρα μπαίνουν στην άκρη: Baten Kaitos (κάποια στιγμή θα πρέπει όμως να το τελειώσω επιτέλους), Dragon Quest Monsters: Rocket Slime (στην ουσία το έχω τελειώσει, μένουν μόνο μερικές λεπτομέρειες για το 100%), Mario Kart Wii (τώρα πλέον μόνο για Multiplayer!), Smash Bros. Brawl (θέλει πολύ δουλειά ακόμη....), Freshly Picked Tingles Rosy Rupeeland (δεν ξέρω γιατί το σταμάτησα αυτό, αλλά θα το συνεχίσω άλλη φορά...). Τέλος και το Final Fantasy IV μπαίνει για λίγο στην αναμονή.

Στην θέση αυτών τον πολλών μπαίνουν τα: Tomb Raider Aniversary (Wii) και すばらしきこのせかい - Its a wonderfull World (DS).

Το Tomb Raider Aniversary πρόκειται για το remake του πρώτου παιχνιδιού με την πασίγνωστη πρωταγωνίστρια θηλυκού γένους των Video Games, την Lara Croft. Αν και πάντα ήθελα να παίξω το πρώτο παιχνίδι, δυστυχώς τα γραφικά της εποχής του στο Saturn πάντα με απέτρεπαν να ασχοληθώ ουσιαστικά με αυτό. Στην έκδοση του Wii πάντως έχει κάτι το περίεργο που σε μαγνητίζει. Έτσι έχει γίνει συνήθεια τα βραδινά των τελευταίων ημερών να ακολουθώ την γνωστή αρχαιολόγο στις πρώτες της περιπέτειες.

Παράλληλα στο すばらしきこのせかい (γνωστό ως "The world ends with you" σε Ευρώπη και Αμερική) προσπαθώ να τελειώσω 100% τις διάφορες αποστολές του για να μπορέσω να διαβάσω όλες τις μυστικές αναφορές του παιχνιδιού.

愛・覚えていますか

Ή «Θυμάσαι την αγάπη;». Ένα τραγούδι από την ομώνυμη ταινία Macross που ξανά αναβιώνει μέσω της πρόσφατης τηλεοπτικής σειράς Macross Frontier. Έχοντας φτάσει στο 24ο επεισόδιο την περασμένη Πέμπτη, μένουν σήμερα πλέον λίγες μέρες ακόμη για το αποκορύφωμα και πιθανόν τον επίλογο της σειράς. Αν και ελπίζω πάντα πως θα υπάρξει κάποια συνέχεια είτε με δεύτερη σαιζόν ή με κάποια ταινία η OVA.

Και απομένουν....

Για την 25η ώρα και τα 25 λεπτά μεταξύ Πέμπτης και Παρασκευής (01:25 πμ) όπου θα προβληθεί στο ΜBS στην Ιαπωνία το 25ο και τελευταίο επεισόδιο της σειράς που συμπληρώνει την 25η επέτειο από την πρώτη σειρά Μacross και ακολουθεί την ιστορία του 25ου σκάφους Macross, το Frontier... Πολλά 25άρια...

Final Fantasy III - Iron Giant

Κλισέ των Ιαπωνικών RPG σε κονσόλες #190

Υπάρχει πάντα ένα κρυμμένο πλάσμα που είναι πολύ δυσκολότερο να νικηθεί ακόμη και από την απόλυτη, τελική, κοσμοκαταστροφική μορφή του κακού του παιχνιδιού. Είναι τύχη για όλους που αυτό το πλάσμα προτιμά να μείνει κρυμμένο από το να προσπαθήσει να κατακτήσει τον κόσμο το ίδιο του, επειδή αν το έκανε, προφανώς θα τα κατάφερνε. Φυσικό επακόλουθο είναι πως οποιαδήποτε ανταμοιβή και να πάρεις νικώντας το κρυμμένο πλάσμα, θα είναι ουσιαστικά άχρηστη γιατί από την στιγμή που θα είσαι αρκετά δυνατός για να το νικήσεις δεν θα την χρειάζεσαι άλλο.

Ακολουθώντας αυτήν την τακτική που αν δεν κάνω λάθος καθιερώθηκε στα FF παιχνίδια από το Final Fantasy VII και έπειτα, στο remake του ΙΙΙ για το DS προστέθηκε το Iron Giant. Ένα τέρας που στα μεταγενέστερα Final Fantasy μπορεί να μην ήταν ιδιαίτερα δύσκολο να νικηθεί, αλλά στο ΙΙΙ αποτελεί το τελευταίο παλούκι του παιχνιδιού. Προαιρετικό μεν παλούκι, αλλά για τελειομανή άτομα που θέλουν να ξεζουμίζουν τα παιχνίδια και να τα κάνουν όλα (όπως εγώ) επιβάλλεται να γίνει! Έτσι, μετά την νίκη επί του τελικου κακού της ιστορίας του Final Fantasy III, ο επόμενος στόχος πριν να συνεχίσω για το τέταρτο παιχνίδι της σειράς ήταν να νικήσω το Iron Giant. Ακολουθώντας το κλισέ που περιγράφτηκε πάραπάνω, το συγκεκριμένο τέρας είναι καλά κρυμένο μέσα σε μια υποθαλάσσεια σπηλιά η οποία εμφανίζεται μόνο μετά από κάποιες συγκεκριμένες ενέργειες στο παιχνίδι.

Το Iron Giant κάνει τέσερεις επιθέσεις σε κάθε γύρο και μπορεί επίσης να επιτεθεί και με το ξόρκι "Meteor" που προκαλεί ζημιά σε όλους τους παικτές. Επίσης σαν να μην έφταναν όλα αυτά, όταν το HP του πέσει αρκετά, κάνει την κίνηση "swipe", που εκτός από δυνατότερη χτυπά επίσης ταυτόχρονα και τους τέσερεις παίκτες.

Για να αντιμετοπιστεί υπάρχουν δύο τρόποι. Είτε να ανεβάσει κάποιος το επίπεδο των παικτών τουλάχιστον στο 90 και να τους αλλάξει σε Onion Knights οι οποίοι όπως έμαθα με τον δύσκολο τρόπο θα πρέπει επίσης να έχουν και job level 99 (ηθικό δίδαγμα: μην εμπιστεύεστε πάντα τι λένε τα gamefaqs!). Με αυτόν τον τρόπο, όλα τα στατιστικά των παικτών θα φτάσουν στο μέγιστο του 99 που θα τους κάνει σχεδόν ανίκητους.

Ένας δέυτερος τρόπος είναι να χρησιμοποιήθεί τακτική και όχι ωμή δύναμη σε αυτήν την μάχη: με την χρήση ενός "Βάρδου" και ενός "Βικινγ" στην ομάδα των παικτών. Ο βίγκινκ θα πρέπει να είναι μόνο με πανοπλία ώστε να έχει την μέγιστη άμυνα και με την ειδική κίνησή του θα αποσπά την προσοχή και τις επιθέσεις του Iron Giant. Παράλληλα ο βάρδος επίσης με την ειδική του κίνηση του τραγουδιού είτε θα βελτιώνει την άμυνα της ομάδας (με την άρπα Madhura) είτε θα κάνει επίθεση (με την άρπα Lamia). Επιπλέον, σε αυτούς τους χαρακτήρες πρόσθεσα και μία Sage για να γιατρεύει την ομάδα και έναν Magus που έκανε μαγικές επιθέσεις. Και με αυτόν τον τρόπο κατάφερα επιτέλους να νικήσω το Iron Giant. Μόνη ανταμειβή ήταν πάρα πολλά χρήματα, exp, μια μεταλλική κάρτα ως απόδειξη πως τον νίκησα και μερικές γραμμές διαλόγου μεταξύ των χαρακτήρων...

Τα στατικά του παιχνιδιού μετά και την νίκη του Iron Giant:

Luneth: lvl 89 - Bard lvl 65 (Master: Thief, Blackbelt)
Arc: lvl 90 - Magus lvl 99 (Master: Black Mage)
Refia: lvl 89 - Sage lvl 99 (Master: White Mage, Red Mage)
Ignus: lvl 89 - Viking lvl 60 (Master: Ranger, Warrior, Dragoon)

Χρήματα: 7676212 Gil
Χρόνος: 76:55:55

Επόμενος σταθμός: Final Fantasy IV - Advace!!

Για αγορά του Final Fantasy III από το Play-Asia (~23,61 Euro) πατήστε στο παρακάτω banner:

World Destruction - 世界撲滅の六人

Πριν αρκετό καιρό είχα δει το ακόλουθο βίντεο από ένα παιχνίδι που αναμένεται να κυκλοφορήσει στο DS αυτόν τον Σεπτέμβρη (στην Ιαπωνία).


Πρόκειται για ένα RPG από την Sega φτιαγμένο από πρώην σημαντικά μέλη της ομάδας που δημιούργησαν το Xenogears στο PSX. Ο τίτλος του παιχνιδιού είναι World Destruction και το ενδιαφέρον σε αυτό είναι πως αντίθετα με τα περισσότερα παιχνίδια, οι "ήρωες" της ιστορίας δεν προσπαθούν να σώσουν τον κόσμο αλλά να τον καταστρέψουν! Αυτό μου κέντρισε το ενδιαφέρον και σκέφτηκα πως θα ήθελα να το παίξω όταν κυκλοφορήσει... Πρόσφατα ξεκίνησε και μια anime τηλεοπτική σειρά βασισμένη το παιχνίδι, και για αυτήν την σειρά θα μιλήσω σήμερα.

Ο τίτλος είναι World Destruction - 世界撲滅の六人 (Τα έξι άτομα της καταστροφής του κόσμου) και προβάλλεται εβδομαδιαία στο TV Tokyo. Ιστορία εξελίσσεται σε έναν κόσμο όπου οι ωκεανοί αντί με νερό είναι γεμάτοι με άμμο και εκτός από ανθρώπους ζουν ανθρωπόμορφα πλάσματα με χαρακτηριστικά ζώων, τα οποία αποτελούν και το επικρατές είδος. Η περιπέτεια ξεκινά στο εστιατόριο όπου εργάζεται ο Kylie. Εκεί εμφανίζεται η οργάνωση της σωτηρίας του κόσμου και ανακαλύπτει πως μία από τους επισκέπτες του εστιατορίου είναι η Morte, καταζητούμενη της οργάνωσης για την καταστροφή του κόσμου. Η Morte χρησιμοποιεί τον Kylie ως όμηρο για να διαφύγει. Τελικά όμως οι καταστάσεις τα φέρνουν έτσι ώστε ο Kylie μπερδεύεται ως επίσης μέλος της οργάνωσης και γίνεται και αυτός καταζητούμενος. Στην ομάδα προσχωρεί αργότερα και ο Tippy, ένα μισθοφόρο αρκουδάκι μην έχοντας άλλη επιλογή, όντας επίσης λανθασμένα καταζητούμενο σαν μέλος της ίδιας οργάνωσης. Οι τρεις τους ακολουθούν τον δρόμο που ξεκίνησε η Morte καθοδηγούμενη από το Destruct Code, ένα αντικείμενο το οποίο έχει την δύναμη να καταστρέψει τον κόσμο...

Συνολικά η σειρά θα είναι 13 επεισόδια, 4 από αυτά έχουν προβληθεί ήδη. Αντίθετα από ό,τι θα περίμενε κανείς, δυστυχώς η σειρά ως τώρα έχει ένα αρκετά χιουμοριστικό και shounen στιλ, παρά το σοβαρό υπόβαθρο της ιστορίας. Αν και κατά πάσα πιθανότητα θα αλλάξει αυτό προς το τέλος της σειράς. Ιδιαίτερο ενδιαφέρον έχει ο κόσμος που λαμβάνει χώρα η ιστορία. Σε κάθε επεισόδιο φανερώνεται και μια πτυχή αυτού όπως και οι σχέσεις τον υποδουλωμένων συνήθως ανθρώπων στο επικρατές είδος των ανθρωπόμορφων ζώων. Η μουσική και το animation είναι σε ικανοποιητικά επίπεδα, όπως και η ανάπτυξη των χαρακτήρων που αν και δεν έχει φανερώσει κάτι το ιδιαίτερο ως τώρα έχει ήδη αφήσει αρκετά υπονοούμενα και ίχνη του ξεχωριστού παρελθόντος του καθένα από αυτούς.

Περισσότερα πιθανόν αφού τελειώσω την σειρά. Για την ώρα πάντως είναι μια ενδιαφέρουσα σειρά που μπορεί κανείς να την αρχίσει εύκολα και κρατάει τον ενδιαφέρον.

Τρέιλερ του anime:



Επίσημη σελίδα στο TV Tokyo:
http://www.tv-tokyo.co.jp/anime/world-d/

Chrono Trigger DS

Ένα από τα καλύτερα παιχνίδια της εταιρίας, για εμένα ίσως και το καλύτερο. Φαίνεται να ξανά επιστρέφει. Παρά την μανία της Square-Enix να κάνει remake, port και ατελείωτα sequels και spin-off για τα παιχνίδια της σειράς Final Fantasy, η σειρά Chrono Trigger είχε αφεθεί στην λήθη τα τελευταία χρόνια. Κάτι που όμως τώρα φαίνεται να αλλάζει...

Το πρώτο παιχνίδι της σειράς είχε κυκλοφορήσει το 1995 σε Ιαπωνία και Αμερική προσφέροντας αρκετές καινοτομίες, ενδιαφέρον σενάριο και πολλαπλούς τερματισμούς και κατάφερε να αποκτήσει έναν σημαντικό αριθμό υποστηρικτών. Το Character-design είχε γίνει από τον γνωστό από τα Dragonball, Akira Toriyama. Ένα χρόνο αργότερα κυκλοφόρησε μόνο στην Ιαπωνία μέσω του δορυφορικού add on του Super Famicom (SNES) ένα text adventure με το όνομα Radical Dreamers που αποτελούσε ενός είδους συνέχεια στον κόσμο του Chrono Trigger. Αντλώντας στοιχεία από αυτό το παιχνίδι, η Square τελικά το 1999 κυκλοφόρησε στην Ιαπωνία το Chrono Cross, ένα πραγματικό sequel του Chrono Trigger για το PSX, παράλληλα τον ίδιο χρόνο κυκλοφόρησε επίσης για το Playstation και ένα port του πρωτότυπου SNES παιχνιδιού με την προσθήκη anime σκηνών βίντεο. Αργότερα το 2000 και 2001 αντίστοιχα, κυκλοφόρησαν και στην Αμερική αυτά τα δύο παιχνίδια. Η Ευρώπη δυστυχώς δεν είχε ποτέ επίσημη κυκλοφορία κάποιου παιχνιδιού της σειράς...

Πέρασαν 7 χρόνια έκτοτε χωρίς καμία ανακοίνωση για κάποιο καινούργιο παιχνίδι της "Chrono" σειράς, ούτε για κάποιο remake. Σήμερα όμως αυτό αλλάζει. Η Square-Enix, ξέροντας πως να μας αφήνει να καιγόμαστε στα κάρβουνα, ανέβασε στο Ιαπωνικό site της μια σελίδα που σίγουρα αν και δεν περιέχει πολύ κείμενο μιλάει πολύ και από μόνη της. Ο τίτλος της σελίδας είναι "Countdown site" και το μόνο που περιέχει είναι το λογότυπο του Nintendo DS, και ένα ρολόι, που κάνει τον χαρακτηριστικό χτύπο όπως τον ξέρουμε από τα "Chrono" παιχνίδια. Η διεύθυνση αυτής της σελίδας είναι:
http://www.square-enix.co.jp/ctds/

Προφανώς θα πρόκειται για remake σε στυλ του Final Fantasy 3 και 4, παρά για απλό port. Αλλά ποτέ δεν ξέρεις. Το σίγουρο όμως είναι πως επιτέλους θα ξανά έχουμε ένα Chrono παιχνίδι μετά από πολλά χρόνια.

Ανανέωση!
Από ό,τι φαίνεται και το Αμερικάνικο site της Square-Enix ακολουθεί ανεβάζοντας το ίδιο teaser:
http://na.square-enix.com/ctds/

Macross F

Το Macross Frontier ή Macross F εν συντομία 「マクロスF （フロンティア）」 αποτελεί την τρίτη "macross" τηλεοπτική σειρά μετά την πρωτότυπη SDF-1 Macross και το Macross 7. Επίσης η συγκεκριμένη σειρά δημιουργήθηκε εορταστικά για την 25ή επέτειο από την πρώτη σειρά. Η κλασική συνταγή τραγουδιού & πολέμου που εμφανίζεται σε όλα τα macross συνεχίζεται και εδώ με την διαφορά πως για πρώτη φορά τώρα έχουμε δύο μουσικά "είδωλα" να συναγωνίζονται για την καρδιά του τρίτου ατόμου στο ερωτικό τρίγωνο της ιστορίας. Χρονολογικά η σειρά τοποθετείται 13 χρόνια μετά το Macross 7 στο έτος 2059 και ακολουθεί τον 25o αποικιακό στόλο της Γης με ναυαρχίδα το ομώνυμο σκάφος και προορισμό το κέντρο του γαλαξία. Επίσης εμφανίζεται η νέα "Βαλκυρία" VF-25 καθώς και ένα φαινομενικά πιο αναπτυγμένο μοντέλο που εμφανίζεται μυστηριωδώς σε διάφορες σκηνές. Η σειρά διατηρεί στενούς δεσμούς με τα προηγούμενα Macross κάνοντας συχνά αναφορές είτε άμεσα μέσω της ιστορίας είτε έμμεσα μέσω ονομάτων, τραγουδιών, παρομοίων καταστάσεων κτλ. Μάλιστα στο 10ό επεισόδιο έγινε μια αναπαράσταση του Macross Zero ως ταινία που γυρίστηκε μέσα στην σειρά.

Οι τρεις πρωταγωνιστές της σειράς είναι:

Saotome Alto
Γιος γνωστού καλλιτέχνη Kabuki, που για κάποιο λόγο αποφάσισε μην ακολουθήσει τα βήματα της οικογένειάς του και να γίνει πιλότος αντί αυτού. Λόγο της εμφάνισής του και των μακριών μαλλιών του έχει αποκτήσει το ψευδώνυμο "Hime" (πριγκίπισσα). Ως χαρακτήρας είναι συχνά επιπόλαιος και αυθόρμητος με αποτέλεσμα να έχει καταστρέψει σχεδόν σε κάθε μεγάλη μάχη την VF-25 του. Δεν φαίνεται να συνειδητοποιεί τα αισθήματα που αναπτύσσουν για αυτόν η Rakna και η Sheryl. Μια και η Sheryl τον εκμεταλλεύεται συχνά ως "σκλάβο" περνάει συνήθως αρκετή ώρα μαζί της. Παρόλα αυτά εμφανίζεται πάντα όταν η Ranka χρειάζεται βοήθεια.

Nome Sheryl
Με μια ήδη αναγνωρισμένη μουσική καριέρα όχι μόνο στον στόλο του Macross Galaxy από όπου προέρχεται αλλά και σε άλλους στόλους, η Sheryl φτάνει στο Macross Frontier ως τον τελευταίο σταθμό του τουρνέ της. Στην δουλειά της εμφανίζεται με ιδιαίτερο επαγγελματισμό και τελειομανής. Αρκετές φορές δίνει την εικόνα της ντίβας. Παρόλα αυτά σε προσωπικό επίπεδο είναι περισσότερο ανθρώπινη αν και αρκετές φορές απολαμβάνει να χρησιμοποιεί τον Alto ως τον "σκλάβο" της. Είναι αρκετά διορατική και βοηθά σε αρκετά σημεία τον Alto και την Ranka να ακολουθήσουν τις επιθυμίες τους ή να εξωτερικεύσουν τα συναισθήματά τους. Αν και συνήθως πάντα έχει τον έλεγχο, φαίνεται να τον χάνει σιγά σιγά καθώς ερωτεύεται τον Alto.

Lee Ranka
Δουλεύει παράλληλα με το σχολείο της σε ένα Κινέζικό ρεστοράν. Όνειρό της όμως είναι να γίνει τραγουδίστρια, κάτι που δεν τολμά ως ότου η Sheryl την παροτρύνει να το κάνει. Το ίδιο ντροπαλή και δισταχτική είναι και απέναντι στον Alto, μην τολμώντας να του δείξει τα συναισθήματά της. Κάτι που αλλάζει σιγά σιγά καθώς ακολουθεί τα πρώτα βήματα της καριέρας της. Μια τραυματική εμπειρία στον παρελθόν της, συσχετιζόμενη με τον εχθρό που επιτίθεται στο Macross F, της έχει προκαλέσει απώλεια μνήμης.

Στον τεχνικό τομέα συνεχίζονται τα βήματα του Macross Zero, συνδιάζοντας CG γραφικά για τα μηχανικά σημεία της σειράς (mecha) και διατηρώντας το κλασσικό σχέδιο για τους χαρακτήρες. Η μουσική παραμένει σε υψηλά επίπεδα με αρκετά δυνατά τραγούδια που δένουν με τις γρήγορες σκηνές των μαχών. Το ύφος της σειράς, αντίθετα από την τάση που είχαν οι δύο προηγούμενες macross παραγωγές (Macross Plus & Macross Zero) με κυρίως ενήλικους χαρακτήρες και θέματα το Macross F κατεβάζει της ηλικίες έχοντας του βασικούς 3 πρωταγωνιστές του ως εφήβους. Χρησιμοποιώντας μάλιστα και το σχολείο του ως σκηνικό μερικές φορές αφήνει την αίσθηση ενός school boys/girls anime. Αν και δεν είναι απαραίτητα αρνητικό αυτό το στοιχείο, μετριάζεται και εναλλάσσεται με πιο ώριμες και σοβαρές σκηνές.

Το Macross F προβάλεται στην Ιαπωνία κάθε Πέμπτη. Ως τώρα έχουν προβληθεί 10 επεισόδια και είναι άγνωστος ο αριθμός των τελικών επεισοδίων, αν και ανακοινώθηκε πως η σειρά θα προβάλλεται μέχρι και το Φθινόπωρο.

Ένα από τα καλύτερα αποσπάσματα της σειράς με ίσως το καλύτερο τραγούδι!


Επίσημη Σελίδα:
http://www.macrossf.com/

Final Fantasy III

Έχουν περίπου περάσει 7 μήνες από τότε που ξεκίνησα με το FF3. Αν και μέσα σε αυτό το διάστημα υπήρχαν πολλά "διαλείμματα" χθες κατάφερα και κίνησα την τελευταία αρχηγό στο παιχνίδι. Ίσως θα μπορούσα να είχα τελειώσει αρκετά πιο πριν αν δεν είχα χρησιμοποιήσει τους "Κρεμμυδο-ιππότες" οι οποίοι δυστυχώς σε επίπεδα κάτω του 90 είναι λίγο ως πολύ άχρηστοι...

Τα στατιστικά στο τέλος του παιχνιδιού:

Luneth: Lvl. 71 - Black Belt (46) - Master: Thief
Arc: Lvl. 72 - Magus (47) - Master: Black Mage
Refia: Lvl. 72 - Sage (96)
Ingus: Lvl. 72 - Warrior (73) - Master: Dragoon, Ranger
Gil: 3 600 027
Χρόνος: 50:03:43

Επίσης τελείωσα όλες τις έξτρα αποστολές εκτός αυτής του... Iron Giant. Το συγκεκριμένο τέρας βρίσκεται καλά κρυμμένο μέσα σε μια υποθαλάσσια σπηλιά για όσους φιλοδοξούν να δουν πόσο γρήγορα μπορεί να χάσει κανείς σε μια μάχη. Θα πρέπει να ανεβάσω το επίπεδο των χαρακτήρων μου τουλάχιστον κατά δέκα επίπεδα για να τον πολεμήσω στα "ίσα" και ίσως παραπάνω για να τον νικήσω... Μετά από αυτό έχει σειρά το Final Fantasy IV.



Σχετικά με το Final Fantasy III
Το τρίτο παιχνίδι της γνωστής σειράς δημιουργήθηκε αρχικά για την κονσόλα Famicon (η Ιαπωνική έκδοση του NES) της Nintendo και δεν είχε κυκλοφορήσει εκτός Ιαπωνίας. Αντίθετα μάλιστα με τα περισσότερα άλλα Final Fantasy που έτυχαν διάφορες επανακυκλοφορίες αργότερα στο PSX, Wonderswan και GBA, το Final Fantasy III είχε παραμείνει ως το μοναδικό FF παιχνίδι χωρίς κάποια επανακυκλοφορία στην Ιαπωνία ή στην δύση πριν την κυκλοφορία του ως Remake στο DS το 2006 σε Ιαπωνία και Αμερική και το 2007 στην Ευρώπη.

Οι διαφορές στις εκδόσεις Famicom/DS στον γραφικό τομέα είναι τεράστιες μια και το παιχνίδι περνά από το φόρμα των δισδιάστατων 8-bit παιχνιδιών σε επίπεδα τρισδιάστατων παιχνιδιών της 32 bit εποχής. Αν και η κεντρική ιστορία του παιχνιδιού παρέμεινε πάνω κάτω η ίδια. Οι τέσσερις πρωταγωνιστές αντίθετα με την πρωτότυπη έκδοση απέκτησαν ονόματα και ο καθένας ένα ξεχωριστό χαρακτήρα. Τα στοιχεία του παιχνιδιού ανανεώθηκαν με τα πρότυπα των τελευταίων FF και προστέθηκαν σκηνές βίντεο και διάφορα μικροπράγματα όπως έξτρα αποστολές μέσω ενός συστήματος μηνυμάτων.



Για αγορά από το Play-Asia (~22.43 EUR) πατήστε στο μπάνερ παρακάτω:

Frankfurt (a. M.)

Κάπου εδώ υπάρχει ένα "περίεργο" καφέ ;)

Προς την ζούγκλα!

Αστεία σκεπή έχει...

Δεν χωρούσε όλο στην φωτογραφία! :(

Κόκκινο κτίριο

Χμμ δρόμος...

Επιστρέφοντας στον κεντρικό σταθμό.

Λίγο πριν το ταξίδι της επιστροφής...

Köln

Θα ήθελα να δω πως λειτουργεί αυτό το σύστημα μετεπιβίβασης...

Στα δεξιά ο καθεδρικός ναός, σύμβολο της πόλης.

Δεν ξέρω τι είναι, αλλά έχει πλάκα!

Πέρα από την πινακίδα δεν επιτρέπεται το κάπνισμα!

Το μετρό-τραμ!

Απόσταση μέσω internet 1 λεπτό και 43 δεύτερα!...

Κεφάλαιο 5ο - Η χώρα των Ενηλίκων

-Φυσικά Δικαιώματα-

Όταν γνώρισα τον ταξιδιώτη που ονομάζονταν Κίνο, ήταν τον καιρό που ζούσα ακόμη στην χώρα που γεννήθηκα. Ήμουν 11 χρονών. Ειλικρινά, δεν μπορώ να θυμηθώ πως με φώναζαν εκείνον τον καιρό. Το μόνο που αμυδρά θυμάμαι είναι πως ήταν κάποιο όνομα ενός λουλουδιού που αν το διάβαζες ελαφρώς διαφορετικά γινόταν μια πολύ άσχημη βρισιά. Με κορόιδευαν συχνά για αυτόν τον λόγο.

Ο Κίνο ήταν ένας ψηλός και αδύνατος ταξιδιώτης που ήρθε στην χώρα που ζούσα περπατώντας. Επειδή οι φρουροί στην πύλη ήταν νέοι, προβληματίστηκαν για λίγο αν θα έπρεπε να τον αφήσουν να μπει στην πόλη, έτσι ρώτησαν τους ανωτέρους. Η απάντηση, μια και ήταν ένα ασυνήθιστο θέμα, πήρε λίγη ώρα να έρθει. Πριν του επιτρέψουν να μπει στην πόλη, οι φρουροί τον ανάγκασαν να βάλει ένα άσπρο έντομο-απωθητικό φάρμακο στο κεφάλι του. Τον κοιτούσα συνέχεια από την στιγμή που οι φρουροί στην πύλη τον έκαναν να περιμένει μέχρι και την στιγμή που προχώρησε μπροστά μου.

Ήταν ήδη η ώρα που ο ήλιος έδυε και η σκιά του έφτασε μέχρι τα πόδια μου. Έπειτα με κάλυψε ολόκληρη. Φορούσε ένα είδος μπότας που δεν είχα ξανά δει ποτέ μου. Τα πόδια αλλά και το σώμα του ήταν αδύνατα.
Φορούσε μια μαύρη ζακέτα και ένα τόσο σκονισμένο παλτό που έμοιαζε να να το είχε βγάλει μέσα από την γη.
Για αποσκευές είχε μόνο μια ξεθωριασμένη τσάντα στην πλάτη του. Ήταν ψηλός. Και παρόλο που εκείνον τον καιρό ήμουν η πιο ψηλή από τους φίλους μου, έσκυψε για να μου μιλήσει. [....]

Η συνέχεια εδώ

Για προσωπική ανάγνωση μόνο! Απαγορεύεται η αναδημοσίευση και η εκμετάλλευση της μετάφρασης με οποιονδήποτε τρόπο.
5ο κεφάλαιο από το βιβλίο Kino no Tabi - the beautiful world του Keiichi Sigusawa.

東京Nightsじゃないけど

Λίγο θολό το φεγγάρι μεν αλλά ωραία βραδιά η χθεσινή
(Την επόμενη φορά θα γράψω κάτι μεγαλύτερο... Ελπίζω!)

Περιπλανήσεις

Τι να γράφει άραγε;